Alphonsus en Thebasile

Lochtdrijver, schrick der zee, haghel stroyer die verweckt Veel blijschap en verdriet als ghy maer eens en spreckt, Die sijt onsienelijck en scheut vry naer u wenschen Die quaet en goet cont doen onder de swacke menschen Somma in 'cort gheseyt ick efter u aensien Voor d'opper-hooft der kunst, en wijsten vande lien Dus, t'gen, my lijden baert soeck ick van u te weten. Taurin Ghy sijt als ick aen merck met Venus min beseten, En die ghy soo bemint en woont niet veer van hier Ten Westen noch ten Noort maer t'is in't Suyd' quartier, Sy vlucht u soo het schijnt, toch heeft u in haer sinnen En sult haer Nortsicheyt in corten tijdt verwinnen Soo ghy naer mijnen raet wilt weten wat u schort En waerom dat u hert tot my ghedreven wordt. Alpho. Ick bid' u weerden vrindt, en sal u wel beloonen Wilt my de oorsaeck eens van mijne quellingh toonen Van mijn innich verdriet en druckich ongheval Taurin Soo moet ghy dan al doen dat ick u seggen sal, Voor d'eerst soo wil ick hier een doode handt doen haelen Een doodtshooft met wat Cruyt, het ghen' ghy moet betaelen, Dry Slanghen met een Pad, de gal van een Foret Een ongheboren Calf, een keers van menschen vet, De Lever van een raef, en neghen kraeyen ooghen En noch veel ander goedt om over t'vier te drooghen Waer med' ick weten can wat u gheschieden sal Tot d'eynde aen u doodt gheluck oft ongheval Maer eerst soo sout ghy my dry Croonen moeten gheven Eer ick mijn Const aen u tot onder-hout van leven Wil openbaren voor den oncost die ick doen Alpho. Ick wel te vreden ben can ick maer liefde voen Oft mach ick weten eens wie dat mijn vrou sal wesen Ick waer van alle pijn en quelling hen ghenesen,

Taurin Soo staet hier in dit perck en wijckt daer nimmer uyt Want anders sout ghy sijn del helschen vyandts buyt, Siet dry-mael naer den oost, en dry-mael naer het westen En seght ick geef aen u mijn lijf en siel ten besten, Alpho. Mijn Heer; ick gheef aen u mijn lijf en siel ten besten, Doet nu het geen ghy wilt, ick sal hier stille staen Tot dat ick weet hoe dit door konst my sal vergaen. O Heer wat sien ick ach nu rijsen al mijn haeren Daer verschijnt eenich spoock. Van schrick schier over eyndt, Taurin. Wilt u soo niet beswaren Schep moet, en beeft soo niet, staeckt achterducht en sorgh Ick blijf voor uwe siel en lichaem vasten borgh, Ick sal u thoonen stracx waerachtig naer het leven Gheluck oft ongheluck in u planeet geschreven, Maer wijckt niet eenen voet soo ghy u leven lieft. Alpho. Ick bid u maecket cort en my terstont gherieft Taurin Doet eens u ooghen toe, en spouwt dan in u handen, Daer med' u ooghen vrijft, en siet dit vier hier branden Waer in dat desen pot soo bobblich staet en siedt Soo segh ick alles wat dat aen u is gheschiet, Blaest dese keers nu uyt en wilt my drymael groeten En strijckt met desen smeer oock drymael uwe voeten, En leght u flincke handt nu op mijn graeghe hooft Al t'ghene dat ick segh dan vrijelijck ghelooft: staet vast, het schijnt dat ghy sijt uut het perck gheweken, Alpho. K'en doen, seght lieven vrindt mach ick nu wel eens spreken Taurin Seght vrij wat dat u perst, Alphons. Ick smacht door al den roock Vol haetelijcken stanck, en beef voor al 't ghespoock Dat mijne siel beswaert, ick bid u wilt toch segghen Wat my gheschieden sal, Taurin. Dat sal ick uyt gaen legghen. Hy leest in eenen boeck die den duyvel hout met een opworpende maegh als beseten.

Ghy sijt wat Colorieck en somtijts droef van gheest: Die ghy meynt dat u haet bemindt u aldermeest. Maer d'onghestadigheydt van u seer losse sinnen Die dreyght u met veel leet, en terght u hert van binnen, D'aspect van u planeet, gans equinoctiael Thoont u in het Quadraet van Venus teenemael Tot veel veranderingh van minne lust gheneghen Die u Triangel heeft bij Gemini vercreghen. .... Ghy hebt een schoon Vorstin vervolght en oock bemint Die u oock heeft verwacht en met haer schoont gehedient Jae haer oprecht betrouwt om eens u Bruydt te wesen, Gheboren in een Landt dat Aries voor desen Altijd besloten heeft, te weten Enghelandt Maer te vergeefs, om dat sy haere teere handt Gaf aenden grooten Vorst en Coninck van Bohemen En werdr ghedwonghen om daer mede aen te nemen Een vast verbonden Trou, schoon teghen haren danck, Toch soo ick speuren can en leefden hy niet lanck, t'Gen' haer bedencken gaf hoe dat sy't sou gaen maecken Om wederom in't hert van eenen Graeff te raecken, .... Want als den Capricorn' clom lest naer Virgo op Wert onder Leo weef een schoon en groote pop, Het gen' u sinnen weer als voor sal doen verandren, Midts Mars en Venus sijn vergadert by malcandren Dat streckt tot u verdriet, want Mars dreyght u met bloet, Saturnus met veel spijt niet al te bijster goet, En die ghy efter mint, bemint u metter herten, Jae schoon sy u bestrijdt met afgonst, en veel smerten, Soo can sy even wel niet leven sonder ou En sal naer groote moyt noch wesen uwe Vrou. Alpho. Ey my mijn hert ontwaeckt van dese blijde maeren, Taurin U sal voor d'eerste noch veel teghenspoet weer vaeren, En schoon ghy nu soo haeckt naer uwe wedermin

Noch sal eer corten tijdt verandren uwen sin Die u van desen lust gheheelijck sal berooven Alpho. Dit can ick nimmermeer, dat sweir ick u, ghelooven Want liefde is oprecht die nu mijn hert besit, Ick liet my snijden eer gheel van lit tot lit Als ick verlaeten sou die ick heb in mijn sinnen, Taurin Eer cort sal u de doodt van eenen Vorst verwinnen En brenghen in veel pijn, in anxt en swaer verdriet Jae die ghy nu bemint, sult ghy dan minnen niet Maer haeten als de pest, jae vluchten als de donder En t'sal alsoo gheschien al ghevet u nu wonder, Nochtans sal evenwel u Echte Vrou noch sijn De schoon Felicia, niet sonder groote pijn En over groot verdriet, dat haer oock sal geschieden Al ist dat ghy haer trouw gheweldich sult ontvlieden,.... In een Cristale glas sal ick haer thoonen, siet, Hij laet hem sien in eenen spieghel. Siet daer oft loghen is, en raeckt den spieghel niet Alpho. Acht t'is Felicia laet my het glas eens kussen Sy ist die ick bemin Taurin. Holla, t'mocht onder-tussen U qualijck vaern sijn, dus siet wat datge doet Die ongheregelt leeft al dickwils vallen moet. Hier hebt ghy nu bescheet van t'gheen ghy wilde weten Alpho. Gheluckigh ben ick die my soo stout heb vermeten Te comen op des' plaets, ....siet daer dat is u winst En danck u duysent-mael, Taurin. Ick staen tot uwen dinst En uwen dienaer blijft soo lanck ick noch sal leven. Alpho. Adieu dan weerden man Godt wil u ruste gheven,.... binnen. Taurin Hoe wispelturich draeyt fortuyn met desen vent Wat hanght hem boven t'hooft noch droefheyt sonder ent binnen.

Derde uyt-comen.

Felicia met Nimus haeren knecht. Wel Nimus mach ick dan ghelooven uwen praet Nimus. Me-Iofvrou waerom niet is mijne tijdingh quaet Soo ghy my niet ghelooft soo cont ghy daer naer vraeghen Felicia. Dit snijdt mijn herte door en t'sal mijn Jeught verjaeghen, Weet toch den Grave wel van dese swaricheyt Nimus. Dat staet my stil, want ick en hebt't hem niet gheseyt Felicia. Mijn deusichlijck verstandt begint des' saeck te weghen En vreest ghedurich aen het onghestadich pleghen Van Jonghmans die soo licht veranderen van sin Als daer veel steck bedroch in een verdwaelde min, Als d'ontrouw eens begint hun in het hooft te raet'len Nimus. Ick wou wel sien een eynd' van al dat grillich praet'len En dat ick aen den disch met vreughden eens mocht sijn Ick spoelden dan eens af ons Ioff-vrouws minne pijn, Want mijnen beir die danst dat ick hem daer cost payen Al waert met een stuck hesp oft schouwer wel ghebraeyen Ick liet den sotten clap van dese vrijster daer, Felicia. Wat seght ghy esels hooft, en spreckt my niet te naer Oft k'geef u soo een clinck hoe peyst ghy weer op eten: Nimus. Jae Jouf-vrouw daer med' is de liefde haest vergheten Felicia. Wel soeckt ghy dan gheen vrou, hoe spreckt ghy nu soo stoudt Nimus. Neen, d'een waer my te jonck en d'ander wat te oudt Ick ben te viesen dieff, t'waer my al wel te passen Eer eenich schoon malaet mijn schoonheyt sou verassen Oft sy waer wat te cort, te dick of veel te lanck Te dun oft wat te breet, te mager of te ranck Oft wat te smal van gat, te mortsich oft te spijtich Te plomp, oft wat te bot en selden goet oft vlijtich