BieAlphonsus1673p013

Derde uyt-comen.

Felicia met Nimus haeren knecht.
Wel Nimus mach ick dan ghelooven uwen praet
Nimus. Me-Iofvrou waerom niet is mijne tijdingh quaet
Soo ghy my niet ghelooft soo cont ghy daer naer vraeghen
Felicia. Dit snijdt mijn herte door en t'sal mijn Jeught verjaeghen,
Weet toch den Grave wel van dese swaricheyt
Nimus. Dat staet my stil, want ick en hebt't hem niet gheseyt
Felicia. Mijn deusichlijck verstandt begint des' saeck te weghen
En vreest ghedurich aen het onghestadich pleghen
Van Jonghmans die soo licht veranderen van sin
Als daer veel steck bedroch in een verdwaelde min,
Als d'ontrouw eens begint hun in het hooft te raet'len
Nimus. Ick wou wel sien een eynd' van al dat grillich praet'len
En dat ick aen den disch met vreughden eens mocht sijn
Ick spoelden dan eens af ons Ioff-vrouws minne pijn,
Want mijnen beir die danst dat ick hem daer cost payen
Al waert met een stuck hesp oft schouwer wel ghebraeyen
Ick liet den sotten clap van dese vrijster daer,
Felicia. Wat seght ghy esels hooft, en spreckt my niet te naer
Oft k'geef u soo een clinck hoe peyst ghy weer op eten:
Nimus. Jae Jouf-vrouw daer med' is de liefde haest vergheten
Felicia. Wel soeckt ghy dan gheen vrou, hoe spreckt ghy nu soo stoudt
Nimus. Neen, d'een waer my te jonck en d'ander wat te oudt
Ick ben te viesen dieff, t'waer my al wel te passen
Eer eenich schoon malaet mijn schoonheyt sou verassen
Oft sy waer wat te cort, te dick of veel te lanck
Te dun oft wat te breet, te mager of te ranck
Oft wat te smal van gat, te mortsich oft te spijtich
Te plomp, oft wat te bot en selden goet oft vlijtich