Alphonsus en Thebasile

Te schamen wel met recht, die my t´onrecht de schuldt: Van sond´ en schand´ opleght door stadigh onghedult----dult. Ick dul en raes van spijt, ick ben vol anxt en smerten De twijfelinghvan gheest die gaet my meest ter herten Die ick bemin is wegh, mijn tweede min is doodt Soo dient mijn eerste min gheholpen uyt den noodt, Al ist dat mijnen wil is d'eerste wil t´onbillich Stantvastigheyt die sal haer maecken eens eenwilligh, Toch laes wat raet soo sy my niet meer en bemindt?-------mindt. Beminnen die my vlucht, schoon ick t´noot heb verdint--dint. Den dienst die ick haer doen die sal systets verachten----achten. Ick vrees dat ick niet sal als weygeringh verwachten,------wachten. Wat raet wanneer sy vlucht en stelt haer op den loop En dat eylaes t´verdriet my aenvalt overhoop-----------------hoop. Sy raybraeckt mijne hoop, de wanhop´ wort gekoestert---koestert. Wat koestren als de trou met nortsheyt wort gevoestert.--voestert. O min ô valsche min wat ist dat ick vermach------------------ach. Ter wijl g´u gunsten berght voor al mijn droef geclach----ach. Ach lief Felicia hebt met u lief medooghen--------------------dooghen. Dooght my noch somtijts eens een soen tot my gevlogen-logen. Ist loghen dat ick soght ons beyd´ te maecken een----------neen. Wel waerom schoonste son wilt ghy niet naerder treen---reen Wat reden seght my eens ghy my niet sout begheren-------gheren. Gheluckigh, wist ick hoe ick my nu sal gheneeren----------eeren. Wat eer sou ick u doen waert ghy mijn bed´genoodt-------noodt. Noot; ach wats dit gheseyt ick sterf by nae de doodt, Ick gaen de proef dan aen, en wil de kans eens waeghen Oft ick mijn lief niet meer sal dienen oft behaeghen Nu tweede is misluckt, ick sal het stuck bestaen Al waert dat ick daerom moest naer mijn doodt kist gaen, Holla wats dit gheseyt, soo ick niet can verwerven Noch vinde die ick soeck, soo wil ick geren sterven,

De doodt is aenghenaem aen trouwe minnaers, die Verlaten sijn van min, en weten wel voor wie, Sy trachten naer hun eynd' het gen' niet swaer sal vallen Als't uyt trouw min gheschiet, maer neen t'is niet medallen Mijn voorstel, wat ick raes, wie ist die my belet, T'is niemandt als sy self daer t'hert is opghelet Waert dat een ander had meer uyt comst van sijn wenschen By haer besonder dijn ick boven alle menschen De schoonste gis te sijn, soo mocht ick wel te recht Beletten sijn gheluck uit liefde door ghevecht, Maer aenghesien sy noot heeft iemand' gunst ghedraeghen Als my, wat reden dwinght my dan om noch te claeghen, Siel boyster, schoone blom, ô voester van mijn hert O luyster deser Eeuw' Gheneester van mijn smert, Ick gaen, ick wil, ick sal mijn lijden openbaren Soo vrij een vryer magh sijn herts tochten verclaeren K'en bouw niet inde locht, k'en ancker op gheen grondt Waer op men oyt een klip, oft gronden grond'loos vondt Ick wil met goet beleyt des' saeck eens overlegghen Mopsus. Mopsus uyt. Mijn Heer wat nieuws, ick heb my daer gheluck doen legghen Van eenen ouden grieck wit bondt en lanck van haer Die wist te segghen wat my overcomen waer Ey gaet daer maer eens by, en wilt hem wel betaelen Hy sal u toonen waer ghy een schoon vrouw moet haelen, Het is een wijs vernuft een brau en lustich man Al wat my is geschiet den dief die weeter van K'en sagh noyt vieser haen, die kenden mijn secreten Alphonsus. Seght Mopsus canmen daer den naem niet van gheweten, Hy heet Hollo Tromp, Barulipsis, k'en wetet niet wel Altijt daer en is soo niet eenen inde hel

Gaet daer maer slechts eens by k'sal u sijn huysken toonen Alpho. Ick ben daer keurich naer, waer mach den duvel woonen Soo t'eenen Duvel is ken vraegher niet veel naer Als hy my helpen can, Mopsus: mijn Heer den Toovenaer En woont niet veer van hier en wilt gheen moyten spaeren Ghy cont de proef haest sien van al u wedervaeren Wel dan niet langh ghetoeft, sa gaen wy naer sijn huys Mopsus Gaen wy mijn Heer; soo maeckt dan eersten een groot Cruys, Alpho. Ick hop' in corten tijdt mijn liefde te verwinnen En stellen eens in rust mijn afghematte sinnen, Willende binnen gaen wordt van Mopsus weer-houden Mopsus Mijn Heer eer datghe gaet moet ick u noch eens spreken Hebt ghy oock heylichdom te voor by u ghesteken Want t'is een muntien peck dat uyt den aestack spelt Alpho. My dunckt dat ghy u Heer met geckernijen quelt En sijt ghy niet besorght, oft k'sal u ooren vryven Echo. Mopsus Ick en soeck gheen verdriet t'is beter tuys te blijven - lijven. Daer is den Toovenaer, hy eyst ons lijven eerst ---------------------Eerst. Hou - hou. waer is hij daer - daer. - waer Ick ben bevreest -- vreest. Ick beef van anxt, ô droes t'is seker sijnen gheest -----------------gheest. Ick en heb gheenen gheest, wilt ghy gaen koecken backen O Heer ick gheef den gheest en sal my noch bekacken ----------kacken. Moet ghy oock kacken siet, wie dat u overhout ---------------------hout. T'sijn oorders die misschien hier woonen in het wout Ick gaen, en loop daer sy my niet en sullen vinden----------------vinden. Ey ey ey och ey ick sterf, ick moet mijn broeck af binden Oft sy raeck seffens vol ten is gheen Tooverij Alpho. Ick moet noch lagghen met die sotte viese prij Gaet aen oft k'sal u stracx eens dit ghepraet verleeren Mopsus T'sijn seker moordenaers die in dit wout verkeeren

Wat Duvel hoorde niet-niet, ons naeckt een groot gequel-wel Ick val in onmacht, want ick sien ten is gheen spel En hoorde dan niet wel, ick beef op beyd' mijn beenen Godt hoed' ons hier van moord' en wil ons niet verleenen Een droeve swarigheyt, Alphon. t'is d'Eccho hier ontrent Mopsus Den Echo, wie is dat, waer woont toch dien vent Alpho. Wat vieser snaeck is dit, ten is gheen mensch ghy beeste Mopsus Dat is noch argher Heer, soo ist dan eenen gheeste: Alpho. Het is den wedergalm uyt eenigh hol gheberght Die u bloohertigheydt dus sonder leet doen terght Waer over ick my niet van lagghen meer can houwen Mopsus Mijn heer ick hoor hem weer, och Godt mijn beenen vouwen Ick gaen t'is tijt Alph. blijf hier Mop. k'segh dat ick weder com-ick com. Comde ghy, ick loop weg, Alphon. Hy is gheweldigh vroom Die van een gallem vlucht en staet daer voor verbolghen Gaet aen Mop. mijn Heer gaet voor ick sal van achter volghen. binnen. Tweede uyt-comen. Taurinus eenen waerseggher, sittende in sijn Toover-studie. Het schimmel bleeck ghewoel van mijne Caracteren In't Phlegetons ghemael de Lethes vliet regheren, Den windt, den mist, den sneeu, den haghel, donderslach, Den blixem, aerts gheroer: staen onder mijn ghesach. Ick can wanneer ick wil de heele aerd' doen beven Ick can als ick begeer den mensch veel quellingh gheven, Soo daer een schip op Zee voorspoedich seylt voor windt Ick maeck dat stracx een klip tot sijn verdervingh vindt, Iae soo den Ackerman sijn vruchten wel siet groeyen Ick canse door mijn konst door onweer stadich snoeyen,

T'gheboomt dat staet en bloyt en compt seer aerdich aen Ick doen het door de risp oock inder haest vergaen. De peerden inden stal, de koeyen inde weyen Can ick door mijn ghestreel en boos fenijnich vleyen Verderven, en de pijn hun haest de doodts baen wijst Soo maer mijn rappe konst op hun lichaemen rijst. De pad', Slangh en den uul, de fledder-muys, jae mollen Die staen naer mijn ghebiet, die roep ick uyt hun hollen, Die koock ick onder een ghemenght met giftich cruyt Dat geeft een swerten damp maer brenght veel consten uyt; Een vrouw die vruchtbaer is, en als sy staet op t'baeren Soo maeck ick, datse blijft in druck en groot vervaeren. Waer ick maer com' ontrent, daer wast geen groene cruyt Daer hoortmen op t'gheboomt gheen voghels soet ghefluyt. Siet hier mijn studi aen uyt schoon en wonder boecken Waer in des' edel konst Magia is te soecken, Dit is Agrippas werck, een man gheleert en wijs Die inde Tooverij behoudt den hoochsten prijs, Om met den swerten nacht de werelt om te varen Op wolcken vande lucht oft door de zeese baeren, Dit Sicodasculo, die al t'verloren goedt Dat ghy verloren hebt terstont u vinden doet, En dit is Faustus const, om sich te doen verandren Om al het hels ghespoock te roepen by malcandren, Dit is Cometa selfs, Megera nieu en vers In alle tooverij de grootste tooveres, Dit is Pancratius die aen wijst wonder dinghen Om al wat leven heeft tot sijnen wil te bringhen, Hier uyt in 't cort gheseyt ick jeders herten ken En inde waere konst ick seer ervaren ben, My dunckt ick hoor daer volck dat my hier comt besoeken Alphonsus. Alphonsus uyt. Alpho. Ghegroet sijt donder Heer, weermaker door u vloeken,