Armoede van den graeve Florellus

Florellus, Agarenus en Alberius ghewapent uyt. Florel. Den overwonnen can den winner licht bedrieghen Soo hy te veel betrouwt, en die te hoogh wil vlieghen Comt eersten tot den val, ghelijck t'ghebleken heeft Aen Filibert van daegh, hoe hy gheweken heeft Voor my, die was alleen teghen soo veel ghesellen, Waer op den snooden schelm betrouwde om te quellen Mijn soet onnoosel Vrou, als hy socht haere doodt, Maer die op Godt betrouwt beschermt wort inden noodt. Aga. Soo ghy t'my hebt vertelt ist weert in rijm te schrijven Om dat het int ghedacht van jeder een moght blijven, Dat hem den necker schendt dat rechte sielen schuym Die ick in cloeckheydt acht veel minder als een pluym. Albe. Den onrechtveerdighen en can geen straf ontcomen Die hem altydt vervolght, tot dat hem is ontnomen Den wegh van saligheydt en altydt dolen blijft, Dan comt den duyvel die de ziel ter hellen drijft Als t'sondigh lichaem sterft in duysent droef allenden Florel. Een ongherechte saeck can noyt gheluckich enden. Olivier met vier ghewapende lijf knechten uyt. Agarenus. Ick bid u swijght, en siet wat volck sich daer ontdeckt. Albe. Ontdeckt sich iemand' swijght soo luy toch niet en spreckt, De hop' van grooten buydt verlockt my, om dees gasten Alleen uyt hongers noodt eens naer de ziel te tasten, Sy staen in t'wijffelingh om weer te gaen terugh, Ick loop de schelmen toe. Aga. Neen holla t'is te vrugh Vertoeft, en blijven wy hier achter wat verborghen. Florel. Wel houtse dan in d'oogh, ick ben in duysent sorghen Dat ghy hun uyt t'ghesicht seer licht verliesen sult. Aga. Ten is geen noot. Alb. Ick vreest. Aga. Geeft my daer van de schult Wanneer ick mis,... sie daer; sy comen herwaerts henen Met een gherust ghemoet, Olivir Mijn vreese is verdwenen Nu wy voor by t'Casteel sijn van den Graef Florel. Lijf-knech. Ist daer perijckeleus. Oli. Dat weet ghy immers wel Soo langh hy daer verkeert en ist hier niet te reysen Voor alle passagiers. 2 lijf-knecht. Laet ons wat herwaerts deysen Lanckx desen wegh tot meer versekringh van ons lijf,

My dunct dat ic iet sien. 1. Lijf-Knecht. Wat siet gy, neen ic blijf Vervoordren mijnen wegh, wie sal ons dat beletten. Oliv. Struyck roovers die en sien naer recht noch Conincx wetten Als sy maer buyten plicht van de ghehoorsaemheydt En moghen leven, doen sy veel moet-willigheydt, Den Heer sal int gheluck van ons affairen wercken. Aga. My dunckt t'is Olivier den Graef soo ick kan mercken Met noch vier Cavalleers van wapens wel versien Alb. Dat is vijf teghen dry, wat leet can ons geschien Soo wy hun vallen aen Oliv: Ick sien wy sijn verraden Sa past op u geweir, 1. Lijf-Knecht Wel hoe, sijt gy beladen Voor vagebonden die hier loopen over t'landt Blijft staen en thoont u cloeck oft wy behaelen schant. Sy schieten teghen malcanderen en 2 lijf knechten blijven door Olivier Gequetst en d'ander ghevanghen. Olivir. Eylaes ick ben gewondt, heer graef ick eysch quartier. Florel. Seght wie my kennis doet. Oli. Het is Graef Olivier U alderbesten vrindt een vande twelf genoten. Florel. En ick den Graef Florel uyt Coninckx stam gesproten En nu in ballinghschap gelijck u is bekent. Olivir. t'Is m'uyter herten leet Flo: wie dreef u hier ontrent Mijn hof, al waer de wraeck en felle moort-lust woonen, Olivir. Soo gy my geeft quartier, sal ick u dat bethoonen Agar. Quiteert u wapens eerst, Oli: Ick ben gehoorsaem heer Daer sijn die tot mijn schandt. Alb: wel tot u groote eer Ter wylen ghy by ons het leven moght behouwen. Olivir. Hoort, en erbermt u toch in uwen vrindt t'aenschouwen, Gesien de vreetheyt can verdonckren uwen stam, Soo iemandt van u dry mijn ieughden leven nam, Verwisselt uwe wraeck voor een sachtmoedich leven. Florel. Dat sal ick doen wanneer de sielen sijn verdreven Die d'oorsaeck sijn dat ick in Armoy leven moet, En niet als lijden aen mijn aldernaeste bloet Met onghenucht en sien, ach is dat te verdraeghen. Olivir. Mijn heer wat wilde doen godt seynd' den mensch wel plaegen Om hem te proeven oft hy sou verduldich sijn, T'gen is de grootste deught en vreught in plaets van pijn

Voor die wat lijden can Alb. T'is waer maer om te weten Het gen' u is gevraeght hoe ghy u dorst vermeten Te comen by dit slot, ons daer van reden geeft, Soo niet denckt vry dat ghy geen ure meer en leeft. Olivir. Ick did u niet soo wreet, mijn alderbeste vrinden, Dat ick my hier ontrent tot groote schad' laet vinden Is door het hoogh bevel des Keysers, om te gaen By het barbaersche volck, en hun te doen verstaen Dat sy het Fransche Hof tot gramschap sullen wecken Wanneer sy niet terstondt uyt dit ghewest vertrecken, Terwijlen datter is een vast bestandt ghemaeckt, Dat thien jaer dueren moet, waer door wy sijn gheraeckt Uyt alle quellinghen, daer wy voor moesten beven Wanneer den Moor ons niet en had den vred' ghegheven. Florel. Gaen wy naer mijn Casteel nu ghy ghevanghen syt, Tot dat ick in u naem dees Amhassade quyt En gaen de oorsaeck van dit lanck verblijf verclaren Aen Carel mijnen Oom, die ick sal openbaeren De reden, waerom dat dit volck van groote macht Sich noch niet en vertreckt, om dat het stadich wacht Naer Armelinda de Princers, die med' moet reysen Met haeren Prins Celind. Oli. Die vol is van ghepeysen Met quellinghen ghevoedt, seyd' dickwils dat hy niet En meynt te doen door al het haetelijck verdriet, Het gen' hem overcomt. Flo. Ghy sijt mijnen ghevanghen Olivir. En uwe minste slaef om in genad' t'ontfanghen Alb. Gaen wy dan naer t'Casteel, want my den hongher dwinght Niemandt is willecom als die wat mede bringht. Binnen.

VYFDEN HANDEL. Carel, Filibert, Florant, Bernard, en Baldewijn.

Carel. t'Is wonder dat ick t'minste niet en com te hooren Van onsen Olivier oft van den Graef der Mooren, Wat mach daer schuylen toch, ken heb den heelen nacht Gheen ur gheslapen, maer met sorghe overdacht

Wat dat dit wesen mach, het is nochtans twee daghen Dat hy vertrocken is, ick vrees voor swaere plagen Die hum weervaeren sijn. Baud. t'Is vremt om te verstaen, Misschien en heeft hy noch d'afferen niet gedaen. Carel. Het staet my qualijck voor, k'en can het niet bemercken. Filibert. Ten is soo swaeren saeck niet om haest uyt te wercken Dat hy soo langh vertoeft. Florant Hy moet van sijnen tijt Doen rekeningh bewijs, want hy hem eerlijck quijt. Carel. Die ick de kennis van mijn recht heb doen bewaeren Moet letten op het stuck, oft hy sal qualijck vaeren. Dudon uyt Dudon. Hoogh-mogenden Monarch, daer is een Hof-gesant Gesonden vanden Moor, die soeckt u edel handt Te kussen, soo hy mach met orlof binnen treden. Carel. Hier sal nieu tijdingh sijn, waer is hy? Dudon Hier beneden Aen t'wacht-huys van het hof. Carel Seght dat hy comt by my, Heeft hy geen wapens aen? Dudon Een sabel aen de sy, En op sijn torckx gekleet. Carel doet hem t'geweir af leggen Eer dat hy binnen comt en hoort wat hy wilt seggen, Dudon binnen Daer mijn eel-moedigh hert weet-livigh naer verlanght, Schoon dat den vaeck my quelt en met den slaep bevanght. Florellus in torckxe cleeren, sonder baert en swert als eenen moor alleen spreckt. Florel. Terwijlen dat ick hier alleen moet blijven wachten Gelijck my is belast, soo sijn al mijn gedachten Gedurigh door de vrees becommert met dit cleet, Oft dat het wesen mocht de oorsaeck van veel leet Oft wel van mijn geluck, den baert is af geschoren, En t'aensicht swert gemaeckt, had ick de spraeck verloren Die my verraden sal... k'hop' neen, die veynsen can En bant de vrees uyt t'hert, is een geluckigh man. Florant. Den keyser valt in slaep. Fil. Wie sal hem wacker maecken. Carel. K'en slaep niet, maer ick peys sorghvuldigh op de saecken. Florel. Manhaftich potentaet, wiens hooghe majesteyt Met vollen glans van eer rijst uyt de duysterheyt, (Gelijck een morghen-son) van die u rust benijden, En niet en wenschen als u quellingh te doen lijden. Soo hop' ick dat ghy als een sonne op sult gaen

In Africa, om t'recht van jeder voor te staen, Die noit soo cloecken vorst in haer triumph sagh comen, Als toen sy heeft t'geluck van uwe gunst vernomen Door den graef Olivier gesonden by mijn heer Den Keur-vorst van Morock, daer hy met groote eer Ontfanghen is, soo dra hy y bevel verclaerde. En hem u hof-besluyt vrijmoedigh openbaerde, Waer op ick antwoort brengh tot ruste van u rijck, Dat morgen voor den noen de mooren al ghelijck Vertrecken uyt het lant, de schepen liggen veerdigh. Karel. Ick danck u edelheyt. Florel. Ick ben den danck onweerdigh Mits dat ick volgh mijn plicht. Carel Manhaftigh Campioen, k'Hop' dat ghy op een vraegh my goet bescheet sult doen. Florel. Te weten. Carel Oft ghy noit den naem hebt hooren mellen Van eenen graef Florel, die met noch twee gesellen (Die sijne broeders sijn) loopt dag'lijckx op den roof, En om hun schelmery gebannen sijn, k'geloof Dat ghy wel weet van sijn verwaende stoutigheden. Florel. t'Can sijn. Carel U twijfelingh bestaet in goede reden, Dus bid ick my verclaert het gen' ghy daer van weet. Florel. Soo t'tot sijn nadeel streckt, het waer my sekers leet Iemand met clapperny van oneer te beswaeren Alst aen my niet en raeckt. Carel Ick bid wilt my verclaren Oft ghy Florellus kent. Florel Ick heb hem wel gesien. En ooc gesproken. maer... Florant Heeft desen schelm misschien By u ghenomen dienst. Florel Ghy cunt dat beter weten Als ick die vremt ben, en die my altijt ghequeten Heb als een eerlijck man. Fil. Wy twijflen daer niet aen. Florel. Het gen' ick daer van weet sal ick wel doen verstaen Aen sijne majesteyt, als ick alleen magh wesen, En jegelijck vertreckt. Carel U reden weert ghepresen Verwecken my tot vreught.... ick bidde aen den raet, Dat jeder een naer sijn quartier een weynigh gaet Tot dat ick orden geef om u wedrom te roepen, t'Hof vertrect. Men magh in sulcken saeck van staet geen tijt versnoepen, Te hooren naer het gen' dat tot ons welvaert streckt, Oft groote schad' van't rijck als t'niet en wort ontdeckt.....