Armoede van den graeve Florellus

ReadAboutContentsVersionsHelp
36

36

Die d'oorsaeck sijn dat ghy onnoosel wert ghebannen; U haeters draeghen nu het teecken vande doodt Op t'voor-hooft, want sy vlien, en sijn in swaren noodt Door vreese van u rust die u sal teghen comen Als ghy den stoel weer crijght die u is af-ghenomen. Dan sal het vader-landt om u verlossingh sijn Gestelt in volle vreught. Coninck. En ick in droeve pijn. Armelin. Heer Vader. Con. Armelin. Arm. Gheluckigh sijt gevonden Maer ongeluckigh is de plaets, die my veel wonden In t'hert ghegheven heeft, om dat ick als een lam Verloren ben. Celind Ick heet u willecom. Flo. K'word' gram Van allen dat ghestreel, sa wilt u reden enden En spreckt van u rantsoen, soo raeckt gy uyt d'allenden. Coninck. t'Rantsoen dat is ghemaeckt, ick sal met u verlof Celindus laten gaen als een legaet naer t'Hof Van Keyser Carel, met mijn toegesloten brieven Die ick wil schrijven naer den sin en goet believen Van u Heer graef, als is geseyt, dus laet ons hier Wat hebben pen en inck met eenich wit papier Om op te schrijven, k'sal tot meerder vasticheden Oock onderteeckenen. Flo: wel naer de rechte reden Brenght hier mijn schrijf-laey met een tafel van t'casteel Voor sijne Majesteyt....... Daer wort een tafel pen en inck met papier gebrocht, en den Coninck schrijft. Florel aen Celindus... Mijn heer ick u beveel Dat ghy dees swaere saeck voorsichtigh wilt beleggen: En letten scherpelijck op t'gen' ick u sal seggen: Te weten als ghy dit geschrift ontdecken gaet En aen den Kerser t'hoont wat hier geschreven staet Dat ghy toch mijnen naem aen niemandt en wilt mellen, Maer vrijlijck seght dat is een van syn landts gesellen Uyt Ridderlijcken stam, die uwen Coninck heeft Ghevanghen, en bedwongh tot peijs, gelijck hy geeft Onder gelofte van in thien geheele Jaeren Op dese kusten noyt te comen in gevaren, Gelijck hem desen brief sal breeder doen verstaen,

Last edit almost 6 years ago by Ilja Goedegebuure
37

37

En dat haer Armelind stelt borgh, om vast te gaen Die sijne dochter is, princersse van Marocken. Celind. Ey laet my eens begaen, ick sal t'genoch berocken, U vroomheyt meer verdient als desen cleijnen loon. Florellus. Ken vraeghden oijt iet meer als peys, waer door ick thoon Dat mijn gerechticheyt is sonder eenich vleckxken, Spyt al de schelmen die ick min acht als een steckxken Om hunne logenen daer ick voor vluchten moest, En vind' myn heel geslacht verdreven en verwoest. BRIEF Den Coninck leest den brief Sire, ten waer de vroomheyt van eenen onbekenden ridder, die my geslaegen en gevangen heeft, uyt uwen naem my d'wong tot eenen thien Iarighen vrede en stilstaent van wapenen: ick en had van hier niet vertrocken, voor dat de fortuyn my hadde de handt toegeryckt om te leveren u heel Rijck onder mijn ontsach en heerelijck ghebiedt, en t'wijfel ende oft u couragie groot ghenoch was om my soo wel met het gheweir inde handt bescheedt te doen als u te vermeten op mijn landt tribuyt te comen eyschen, had voorgenomen niet te vertrecken oft ick hadden geraeckt tot mijnen wensch, maer door eenen vromen, edelen en hoogh-gheboren Ridder bedwong hen sijnde (die om giften noch om gaeven en was te bewilligen my los te laeten, als tot welvaert van u heel gebiedt soo veer de Fransche paelen haeren streeck nemen, te maecken eenen onbrekelijcken vrede, die ick by desen aen u Keyserlijcke Majesteydt om sijnen t'wil ben gevende voor thien jaeren, onder de gelofte op mijn Conincklijc woord, den voet op u landt niet meer te setten, veele min te beoorloghen, waer mede tot meerder vasticheyt ick sijn Majesteyt bevele in de genade vanden Almoghenden Godt, en segghende Adieu, stelle mijn Dochter in mans cleederen verandert, tot onder-pandt voor den tijdt dat ick oft niemand' van mijn volck al-hier meer sal ghesien worden onder mijn secreet Cachet van onverbrekelijck verbont gedaen int bosch van Montelban desen 10. Mey 1030. Morocco. Florel. Het aenstaende geluck t'hoont my een gunstich teken Om nu seer haest eens al de schelmery te wreken Die my heeft af-gheslaeft en t'herte soo gheperst

Last edit almost 6 years ago by Ilja Goedegebuure
38

38

Dat de memorie de wonden noch ververst Soo ick daer eens op denck. Sa laet den brief dan gheven Aen Cael mijnen Oom, al t'gen ghy hebt gheschreven Js wel naer mijnen sin.... ick blijf by u op t'slot Tot sijne wedercomst, Coninck: Jck staen tot u ghebot, En gaen ghewilligh med. Agaren: Ick ben in groot verlanghen, Wat dat hy segghen sal. Flo: De blijschap sal bevanghen Sijn sinnen, ziel en gheest, om t'onverwacaht gheluck, Dat hem soo over-comt tot troost van sijnen druck. Binnen

DERDEN HANDEL

Godt die ons smeeken heeft verhoort, en de ghebeden (Die wy hem hebben op-gheoffert van beneden) Ontfanghen tot gheluck van ons heel vader-landt Dat stondt in slechten staet en in des vyandts handt, Wat danck en blijven wy niet aen sijn hoogheydt schuldigh, Ny t'vyandts roem in stof en assen onverduldigh Leyt seffens neer ghetreén, verstompelt en versmacht, Door hulp van Godt den Heer en onse wapens cracht; Ons Crijghs-lien en hun hooft bewaert in d'orloghs stormen Van al de raserny door Mooren, die als wormen Doorcropen t'heele landt.. O Hemels Majesteydt, Wat Wiroock, Mirr' en Goudt sijn wy tot danckbaerheydt Niet plichtigh om voor u uyt toe-gheslote koffren Te nemen tot u eer, en op d'Autaer te offren. Die ons ghemeynten in behouden haven stuert, En temmen sult den Moor soo langh u goetheyt duert. Florantus uyt. Heer Graef, ick wensch gheluck aen uwe dapperheden Die ghy hebt uyt ghewerckt, en t'vyandts heyr bestreden Tot ons behoudenis. Florant: Jck volghde mijne plicht. Bernard. T'is waer, toch even-wel is door u aen-ghericht Den meesten inval om den vyandt aen te tasten, Die self voor uyt quaemt, met den standaert, om u gasten Te gheven cloecken moet, en u van voor den troep Te stellen in ghevaer op t'yselijck gheroep Van d'een en d'ander; moort moort, t'was een stout beginnen.

Binnen

Last edit almost 6 years ago by Ilja Goedegebuure
39

39

Florant. Jck heb het landt ghewaeght, want ick was sonder sinnen, Noch achte geene doodt, bedenckende den haet Die ons den Graef Florel soo schandigh uyt een quaet Fenijnigh hert toe draeght, dus westen ick geen leven Te hebben meer voor my, maer aen het landt te gheven. Bernard. Het is seer wel gheluckt dat ghy behouden sijt. Florant. T'is waer, maer t'geen' my rout tot een inwendich spyt Dat ick den standaert soo heb teghen danck verlaeten, Terwijlen int gedrangh van d'Oreloghs soldaten Een boosen Sarasijn met sijnen Sabel heeft Den standaert door ghecapt. Bern. T'is wonder dat ghy leeft En niet en sijt om hals ghebrocht in sulcken slaeghen. Florant. Ick heb my al te cloeck in desen slach gedraeghen, En ben noch als verlemt in armen door t'gehouw, Gekerf, en het gemoor, jae dat geen peerdt en sou (Hoe sterck en cloeck het waer) t'getal der hoofde vueren Die ick heb af gecapt. Bern: Wat vremde avonturen En sijn u niet geschiet, myn hert verschrickt daer af. Florant. Door my is menich Moor gesonden naer sijn graf, Gelijck ick aen het heir genochsaem heb doen blycken. Bernard. U Cloeckheyt is niet als by Hector te ghelijcken O vromen Campioen, den sleutel van t'heel landt, Blixem van onsen tijdt, die hebt den Moor ghetant, Heel Asien dat beeft, als t'uwen naem hoort noemen, Jnt uyterste ghewest des werelts hoortmen roemen Van u cloeckmoedigheyt. Florant Geen vreedtheyt my ontbrack Toen ick meer Mooren met mijn deghen neder-stack Als eenen maeyer niet sijn zeijsem can doen vallen Terf-aders op het veldt, en t'wonderste van allen T'gen' dient te sijn gheleyt, en is verhalens weert, Dat ick geen aerdt en sagh terwijlen dat mijn peert Niet als op dooden tradt, meer als een uer int ronde, Al waer ick gheenen wegh als doode Mooren vonde Daer t'peert stets over reed, en somtijdts eens verschoot Van t'suchten en ghekerm, dat my niet en verdroot Te hooren, maer ick had ghenucht om te door-kerven Die hun verroerden, en noch snackten in het sterven,

Last edit almost 6 years ago by Ilja Goedegebuure
40

40

Bernard. Jck hoor sijn Majesteydt. Keyser, Carel. Olivier, en Baldwijn uyt.

Olivier. Bernardus is by hem Carel. My dochtet soo ick heb ghehoort aen sijne stem Bernard. Mijn naeme wordt ghenoemt. Carel. T'is van mijn beste vrinden O steunsel van mijn eer, com ick u hier te vinden Sijt wilcom, sonder u waer ick een Mooren slaef, Hebt ghy hier lanck gewacht. Florant. Ick heb hier met den Graef Bernardus, inde sael een weynigh tijdts ghewandelt; En over d'uyt-comst vanden lesten slach ghehandelt. Bernard. Dat my verwondert heeft. Carel. Ick ken ghy sijt de schuldt Van mijn behoudenis, en welvaert, daerom sult Naer reden sijn gheloont, ick wil ghedachtigh wesen U vromelijck ghevecht, dat my uyt alle vreesen En sorghen heeft ghebrocht, mijn t'weeden Hannibal Ken weet niet wat voor gunst dat ick bedencken sal Om aen u Edelheydt te schencken voor u daden Waer door ghy Vranckerijck hebt van den last ontladen Die op haar schouwers lach, wat gulde Lauwer Croon Sal ick nu vlechten voor u breyn tot vollen loon Van u verdiensten, dus wil ick u Hertogh maecken En heer van Montelban, midts ghy de legher saecken Vry al te wel verstaet: Beminden, siet ick stel U Eelheydt in de plaets van mijnen Neef Florel, Wat segh ick Neef, ô neen, ick meyn van den opstoker, Verrader en Bandiet, des Keysers eer vercroker, Die sonder reden door een loose veynsery My heeft bemint, wanneer hy sat ter rechter sy Van mijnen gulden throon, gheneyght tot scepter schennis. Bald. Jae u misschien vermoort, en had ghy tot de kennis Van t'quaet doen niet gheraeckt, want sijnen handel was Op schelmery ghebouwt, en nu sijn eer als glas Ghebroken tot u luck. Carel. Jck schenck u al sijn goeden En maeck u bont-ghenot des Landts, sa wilt u spoeden Om hier te brenghen t'cleedt en het ghewijd rapier Dat ick hem aen sal doen. Bald. Heer Keyser t'cleedt is hier Met d'Evangeli boeck, waer in dat is gheschreven

Last edit almost 6 years ago by Ilja Goedegebuure
Records 36 – 40 of 149