Alphonsus en Thebasile

Den wreeden Thefeus liet sijn Ariadne slaepen En brack sijn echte trouw, jae gingh vuyl lusten raepen. Ach siet wat Dido ded' die wreeckten haer afront, Olimpia die smeet haer in den Zeesen gront. En Ariadne wert verlost, ick blijf in treuren My en mach gheen gheluck in dit verdriet ghebeuren, Ick en verliet haer noot die my als nu versmaet Een vrou, maer gheenen man my in dees droefheyt laet .... O wreeden Duytsen Stier die mijn Euroop comt haelen En maeckt my nu als een Parthenope vol quaelen, K'wil springhen inde Zee, en soo mijn lusten voen Mopfus. Och Heer blijft hier by my, en wilt dat toch niet doen Want ghy verdoemt sout sijn, soo ghy u gaet verdrincken Laet dese raserny ( bid ick ) eens nedersincken; Alpho. O wreede Tygerin, o straf van mijn gheslacht Serpent van Libien, ken had dit noodt ghedacht ..... Een Indiaense Slangh heeft u in't Bosch ghespoghen Oft hebt wel eer de borst van een Leeuwin ghesoghen. Waer is mijn wackerheyt, die dickwils heeft bestaen In 't volck van Asien met cloeckheyt te verslaen, Al dat ick wenschen kan om my met recht te wreken Soo bid ick dat ghy moght haest sijn de moort ghesteken, Ken wensch u voorder niet als eenen wreeden haet Van uwen Heer en Man, door vals betight verraet. binnen.

Tweede uyt-comen

Den Keyser Adolphus met sijn Hoff.

Adolp. Myn Keyserlijcke siel is nu in groot verlanghen Om mijn hooghwaerde bruyt met blijschap te ontfangen, Elck ur' schijnt my een maendt dat ick haer wesen derf Om wyens schoonheyt ick schier alle daeghen sterff,

Mijn Hert snackt als een Hert naer d'overschoone wooningh Van siel en gheeft, midts sy alleen is de belooningh Van liefde, dus ick hoop dat Godt haer hoeden sal Van storm en zee tempeest, van sieckt en ongheval. 1. Edel. Den hooghen Godt die leeft, om haer wel te bewaeren Voor het stormwindigh weer een raserny der baeren, Ick bid u Majesteyt, stelt u maer vry in rust 2. Edel. Ghy sult haest sien de daet en proeff van uwen lust, Leeft Keyserlijcken Vorst uyt Thetis schoot gheresen Die alle dinghen gheeft een luyster in het wesen, Manhaftigh Potentaer, wiens hooghe Majesteyt Van daegh met volle seyl waght Venus schoonigheyt. 3. Edelman. uyt. 3. Edel. Den Post die is ghelandt, hy sal de tijdingh brenghen Adolp. Dit sal mijn volle vreught noch al veel meer verlenghen Dat hy hier binnen komt, Eenen Post uyt. ..... Post. De Keyserin is daer Recht buyten voor de Poort Adol. Dit is de blijdste maer Die ick oyt heb ghehoort, sa laet de Koets in spannen En in slagh-oorden stelt de alder-kloeckste mannen Van mijn lijff wachten en daer by Peck-tonnen brandt En datmen t' groff Canon oock lost van alle candt. binnen. Romanus met Thebasile en het Hoff uyt. Rom. En is haer Majesteyt niet mue van al dat vaeren Thebas. Ick was voorwaer wel blij als wy aen lande waeren ..... Dit Hoff is seker schoon, en constich op ghebouwt, Rom. Siet daer u Bruydegom, daer ghy med' sijt ghetrouwt Adolp. Ick heet u willecom mijn liefste uyt-verkoren Princers en echte deel, gheen blijder man gheboren Als ick om u alleen, wyens hemelrijcken schijn Ick noch veel schoonder vind' als ick wel dacht te sijn:

Ick heet u willekom, mijn ziel en mijn beminde Die ick by my naer wensch en langh verlanghen vinde. Nu triumpheert mijn hert, mijn ziel ontgaet van vreught Midts ick door uwe komst t'heel Hoff soo sien verheught, Thebas. Ick danck u Majesteyt, troost van mijn trouw ghedachten Die my dus weerdigh vond' voor Keyserin te achten, De liefde die ick draegh tot u seer cloecken helt Die stel ick van nu af in 't Keyserlijck ghewelt Adolp. Waer med' sal ick u nu mijn leven danckbaer thoonen En dees ontfanghen eer met weder-liefde loonen Thebas. Tot een trouw offer gaeff schenck ick my aen u deught: Adolp. U comst verweckt mijn ziel tot d'aldergrootste vreught Die jemand' dencken magh, mijn hert is nu ontbonden, Godt heeft u voor mijn Vrou voor seker hier ghesonden, Verheught u Keyserin, en alle blijschap maeckt Terwijlen dat ick ben tot mijnen wensch gheraeckt. Thebas. U toegheneghen Hert comt mijnen Gheest verblijden, Adolp. Door u seer edel komst ben ick uyt alle lijden, Door 't Goddelijck beschick sijt ghy my toegheseyt En hoop dat wesen sal tot onse saligheyt ...... Ick heet u willekom mijn Edel Landt-ghenoten, Den Eeldom sonderlingh uyt Enghelandt ghesproten..... Wie is den Jonghen Helt die neven u hier staet. Thebas. T'is mijnen Camerlinck die altijdt met my gaet Seer vreedsaem ghemanniert, en wijs in alle consten, Die my van jonghs af aen belieft heeft door sijn jonsten. Soo fijne Majesteyt hem hier oock vind' bequaem Te blijven in het Hoff: Adolp. hy is my aenghenaem. Thebas. T'is eenen Camerlinck daer ick my op betrouwe Die ick voor mijnen vrind' en weersten dienaer houwe, Adolp. Mijn weerde Ghemalin al t'gheen ghy wenschen kont Dat is tot uwen dienst seer mildelijck ghejont. Gaende op den Throon wordt ghedanst een Ballet.

HERSELDE VERSCHOONINGH Daer het Hoff is op de Jaght.

Derde uyt-comen. Romanus. Rom. Myn hert is noch verschrickt als ick denck op het huylen Des Wolfs, en op 't ghewelt der lanck-tandighe Muylen, Van al de Swijnen die met eenen wreeden smeet Vernielden menigh Brack, jae schier met eenen beet Mijn Peert hadden ghevelt, maer soo ick in het schieten Een treften reght in d'oogh, begost hun te verdrieten De moeyt van het ghevolgh, 1. Edelm. Eck schoot met mijnen schicht Een Hert reght in het hooft, dat t'punt door het ghesicht Weer uytquam, en daer naer soo hebben mijne Honden Den Hert soo wreedelijck verscheurt ende verslonden, Dat soo ick niet by tijdt en had daer by gheweest Sy hadden t'in hun maegh, 2. Edelm. Daer was ick voor bevreest Als ick het selve sagh, Adolp. T'is tijdt dat wy vertrecken Want sulcken slavernij sou appetijdt verwecken. 3. Edel. T'ghebieden raeckt den Vorst wy sijn bereet altijdt Ghemerckt u Majesteyt ons opper meester sijt, Rom. Gaet draeghet Wildt naer t'Hoff ick ben vermoeyt van Jaeghen Door 't loopen over t'velt om swijnen te verslaeghen, Adolp. De moyt en valt niet swaer in allen het bejagh Wanneer men eenigh wilt can brenghen voor den dagh, Die winst behaeght my seer, wat hebben wy ghevanghen Daer mijne Keyserin sal ivrigh naer verlanghen, Gheleghentheyt die dient van stonden aenghevat

Soo haest sigh openbaert een aenghenamen schat, Rom. Wy hebben Wilds ghenoegh, vier Herten en dry Swijnen Alolp. Ist al, Edelm. Neen noch een Wolf, ses Haesen, thien Conijnen Adolp. Dat is gheluck, Rom. T'is waer, maer laes; ..... Adop. Ghy sijt ontstelt Rom. Dat is om datter iet mijn hert met droefheyt quelt Adolp. Wat quellingh u beswaert, en brenght my in gheen treuren Nu my al t'gheen ick wensch op d'aertrijck mach ghebeuren, Wat isser swaerigheyt? Julius Edelman Ghenoegh, t' waer beter niet Adolp. Wat isser, naeckt my dan verraet oft swaer verdriet spreekt uyt, ick moet den gront van deze saecken weten 2. Edel. Dat jemant sigh niet wel in d'eer en heeft ghequeten, Adolp. In d'eer, wats dit gheseyt, in d'eer, seght watter is, Ghy jaeght mijn hert vol vrees en swaer becommernis, Isser een moort gheschiet oft jet uyt t'Hoff ghestolen, Wat schuylter dat ghy staet verbaest, t'gheen ick bevolen Heb om te segghen, spreckt oft ghy maeckt my vergramt ick weten wil oft jemand' mijne trouw beschampt, Ick wil dat ghy-lie my sult uyt de keuringh stellen, Rom. Soo sal ick u de saeck van eerst tot lest vertellen Al ist dat my de schaemt bestrijt seer stercelijck, Want t' is een saeck waer aen d'eer hanght van 't Keyserrijck.. U Majesteyt weet wel hoe ick door sijn begheren Bereet was om Mevrou tot hier t'accompaigneren, U is oock wel bekent den Eel-man die haer dient Die sy ghestadigh houd' voor haeren besten vrient, Die sy in Enghelandt van straet heeft op ghenomen, En is als Camerlinck tot hier met haer ghecomen, T' was eerst een Pellegrim, een armen Bedelaer Een sleght verworpen man, t'is soo ick u verclaer, daer sy misschien uyt lust in vond een groot behaeghen Soo als ick en noch meer aldaer voor ooghen saeghen,