BieAlphonsus1673p052

HERSELDE VERSCHOONINGH
Daer het Hoff is op de Jaght.

Derde uyt-comen.
Romanus.
Rom.
Myn hert is noch verschrickt als ick denck op het huylen Des Wolfs, en op 't ghewelt der lanck-tandighe Muylen, Van al de Swijnen die met eenen wreeden smeet Vernielden menigh Brack, jae schier met eenen beet Mijn Peert hadden ghevelt, maer soo ick in het schieten Een treften reght in d'oogh, begost hun te verdrieten De moeyt van het ghevolgh,
1. Edelm.
Eck schoot met mijnen schicht Een Hert reght in het hooft, dat t'punt door het ghesicht Weer uytquam, en daer naer soo hebben mijne Honden Den Hert soo wreedelijck verscheurt ende verslonden, Dat soo ick niet by tijdt en had daer by gheweest Sy hadden t'in hun maegh,
2. Edelm.
Daer was ick voor bevreest Als ick het selve sagh, Adolp. T'is tijdt dat wy vertrecken Want sulcken slavernij sou appetijdt verwecken.
3. Edel.
T'ghebieden raeckt den Vorst wy sijn bereet altijdt Ghemerckt u Majesteyt ons opper meester sijt,
Rom.
Gaet draeghet Wildt naer t'Hoff ick ben vermoeyt van Jaeghen Door 't loopen over t'velt om swijnen te verslaeghen,
Adolp.
De moyt en valt niet swaer in allen het bejagh Wanneer men eenigh wilt can brenghen voor den dagh, Die winst behaeght my seer, wat hebben wy ghevanghen Daer mijne Keyserin sal ivrigh naer verlanghen, Gheleghentheyt die dient van stonden aenghevat