1650 Voorzigtige Dolheit Hof spel In five act Page 52

Kon. Hoe nu! word ik beticht met haar onnoos'le dood?
Ik zeg u andermaal, dat hy het bloedt vergoot,
Dat op dees vloer noch rookt van lauwte, en nu wil stremmem,
Dominico noch gy en zult my overstemmen,
Ik zeg dat hy 't vergoot, en blijf daar by, tot dat
Men my gelooven zal
Rijn. Daar 's niemant in de stadt
Die zulks geloven zal, doch laten wy 't volvoeren,
't Is tijt, meer als tijt.
Kon. Ik voel mijn geest beroeren
Nu gy vertrekken wilt: weet gy wel wat gy draagt,
Laat ik die schoone maagd, die my zo heeft behaagt,
Omhelzen, eer zy in die bornput wort gesmeten:
Hoe zal ik mijn Lucind', en 't hels bedrog vergeten?
Flo. De vorst verlaat het lijk, en hoor naar onderwijs.
Kom gaan wy.
Kon. Ach ik wil! tot dat mijn lief verrijs, ( Vertrek vry met het lijk) mijn leven hier verslijten:
Waar is mijn tweede ziel? koom onder dees tapijten
Van daan, uw vyand is vertrokken. deze slag
Zijt gy ontweeken, daar ik eerst geen raad toe zag.
Luc. Ach! hoe ontkoom ik best den toeleg der tyrannen?
Tot mijn en uw bederf zo heilloos t' zaam gespannen:
Mijn tweede ziel geef raad; wat staat my nu te doen?
Kon. Hier achter is een deur, begeef u door het groen
Der galderijen, tot in 't dorp naast aan gelegen.
Luc. Hoe! zal ik gaan alleen? ik kan noch padt noch wegen.
Kon. Daar is geen agterdogt op u, wy zijn om hals
Indien ik met u ga, de stiefmoêr is te valsch,
En zou, zo ras ik wierd vermist, de weg doen stoppen
Ter post met ruitery, ten koste van twee koppen,
Daar geen van tweên nu nood van heeft, dies gaat mevrouw,
Mijn drankbereider zal uw leitsman zijn, wiens trouw
Gy wel vertrouwen moogt, nadien ik s'heb genoten,
'K ontboey hem met gewelt, hier zit hy vast gesloten-