BieAlphonsus1673p038

Ick leef in hem alleen, hoe can ick hem begheven
Ick leef in hem die leeft in't leven van mijn leven,
Ach; waer ick in 't ghebiedt van mijn Heer Vader niet
2. Staet Ioff. Waerom haer Majesteyt maeckt soo veel swaer verdriet
Ick bid u, stelt den sin van desen Graef ter sijden,
En laet u hert soo niet van druck in stucken snijden,
Thebasile. Den druck spruyt uyt de min, sijn leven dat is mijn
Mijn leven en mijn siel dat is te samen sijn.
2. Staet Ioff. Wilt ghy den luyster dan van uwen stam verdooven?
Thebasile. Al die mint teghen danck, en can gheen min ghelooven...
T'is waer het groot ontsagh des Vaders doet al veel
Maer wat ick oock sal doen ick noch ter tijdt wat heel
1. Staet Ioff. Ick bid u brenght het hoff hier door togh in gheen schanden
Nu is de Bruyloft-Feest, en u vertreck op handen
En dient gheen weygheringh, u eer niet en vercordt
Thebasile. T'is wel gheseydt nu t'hert met pijn ghevoestert wordt,
O dool-hoff van 't ghedacht, hoe dwepen mijne sinnen,
Oft dat ick wil oft niet ick moet den druck verwinnen
2. Staet Ioff. Ick bid u Eel Mc-vrou, maeckt u de wanhop quijdt
Hy is gheluckigh die een quaede opspraeck mijdt,
Thebasile. T' is waer ick word' ghepraemt.
Felicia en Nimus al singhende in Pellegrims kleeren uyt.
Felicia.
Ach wat een bedroefde lot
Compt my op het herte daelen
Door Vrou-Venus minne Godt
Die my over al doet dwaelen
Als een dwael steir sonder licht
Want soo langh ick niet en vinde
Noch can sien het elaer ghesicht
Van die oogheloose blinde,
Van die sonder vaste trouw
Hert en siel scheen te verpanden
Aen die liefde om een vrouw,
Ach wat overgroote schande,
Dat ick soo veel vryheydt gaf
Aen de min, die my doet treuren
Jae wilt naer het doncker graf
Van een eeuwigh lijden sleuren.
Schoon dat ick gheneghen staen
Vol swaermoedighe ghepeynsen
Welcken wegh ick in wil gaen
Toch ick moet my noch wat veynsen
Tot dat de gheleghentheydt
Naer den wensch my sal ghelucken
Oft wel met een woort gheseyt
Heel Wanhopende verdrucken.