BieAlphonsus1673p032

Besorght mijn gelt weerom,
Alphonsus. Gy doet my tranen storten
binnen.
Adieu, verdwijnt ghy soo, die my des' blijschap gaff:
Mopsus Het is Felicia docht ick van eersten aff,
Alphonsus. Siet wat de liefde doet, die gheene moyt sal sparen
Om eens te sien het eynd' van al haer wedervaren,
Ick trock dan weer te rugh midts dat my gelt ontbreckt
De wanckelbaer Fortuyn heeft hier al veel ontdeckt.
binnen.
Derde uyt-comen.
Henricus Coninck van enghelandt met sijn Edelieden.

Veranderingh van tijdt voed' veele diepe sorghen
Waer onder groot ghepeys en onrust leydt verborghen,
De twijfelingh van gheest die wentelt inden sin
En hoe ick voorder denck de vrees die isser in,
Den duytschen Adelaer seynt mysoo veel ghesanten
Om mijn Thebasile, ick sien van alle canten
Een groot ghewoel van volck die niet en wenschen, dan
Te sien dat sy Adolph had voor haer wettich man,
Tot rust van mijne Croon, die hy my op doet vraeghen
Schoon teghen haren danck, vermits sy alle daghen
Nemtuyt stel, en daer by dit groot gheluek ontseyt
Het gen my droefheyt baert Jae niet als swaricheyt
Sal gheven aen mijn hert, wilt sy noch langer blijven
By haer hertneckicheyt;
I. Edelman. Die moeten wy verdrijven
Met alle soeticheyt en segghen dat den Raet
Van t'hoff haer weygheringh, al veer te boven gaet,
Den Raedt is daer de eer des Coninghs aen moet hangen
Den Raet can veel gheluck benemen en ontfanghen
Soo hy wordt inghevolght, dus wordt hy rijp bedacht
Een jemandt van den raet gheluck oft voor-deel wacht,