BieAlphonsus1673p015

Alpho. Me-Joff-vrouw ick bespeur, en oock voor ooglien sien
Dat uwe jonsten staegh voor mijne diensten vlien,
Hoe can mijn trouwe min voor u bruyn ooghen lieghen
Felicia. Het haest ghelooven can de Maeghden licht bedrieghen.
Niet dat ick segghen wil ghy een bedriegher sijt,
Maer t'selve soo ghebeurt, ick spreeck van goet ghevoelen,
Alpho. Wat mach u liefste lieff soo inde sinnen woelen,
Ghy seght en peyst noch meer van my een quaet vermoet
Felicia. Ick spreeck naer mijn humeur, en soo my liefde voedt,
Alpho. Oprecht en Edel Maeght ick com my voor u buyghen
En roep hier tussen ons den hemel tot ghetuyghen:
Dat mijne meyninghe en wil noch meerder sijn
Als ick met woorden segh, mijn liefd' en is gheen schijn,
Ach laet dan mijn versoeck de trouwe min vol-brengen
En mijn ghediensticheyt met uwen wil eens menghen,
Felicia. Neen, neen Alphonsus swijght ick ben te dier verlooft,
Alpho. Verlooft; ick sterff van vrees, wie isser die ghelooft
Dat t'selve tot mijn leet sou connen sijn waerachtich
Mijn lichaem staet en quelt, en sinckt te neer heel clachtich
Om d'antwoord' die ick hoor, mijn hert wort kout als ijs,
Nimus. Ey sijt te vreden Heer sy maket u maer wijs,
Alpho. Eylaes het raeckt mijn siel, t'sal my in't graf doen sijghen
Nimus. Dan soumen soo veel moyt doen om een wijf te crijghen
Daer ick licht aen gheraeck sonder veel moyt te doen
Ick hebber voor cleyn ghelt op alderhand fatsoen
Die mijnen minnen brandt naer wensch wel connen blussen,
Mopsus Ick liet die prijen veel liever mijn billen kussen,
Alpho. Wel Joff-vrou meynt ghy't dan dat ghy my soo verstoot
Felicia. Aphonse weet ghy wel dat liefd' was noch soo groot
(Die ghy tot mywaerts droeght een weynich tijdt gheleden
En door des' ontrou hebt de liefde heel vertreden,
Verlaeten mijne jonst om een versufte min;