Eersten handel.
Alphonsus met Mosus sijnen Knecht.
Wat quelt my in den gheest voor onghestadicheit;
Die my gheluck en vreught jae alle rust ontseyt,
Die my ghedurichlijck bevanght met t’vier der minnen,
Ick sterf soo t’langher duert, helaes waer sijn mijn sinnen.
Het schijnt dat liefde self bevecht mijn flau ghedacht
Het schijnt dat Venus wicht ontweldicht heeft mijn macht,
Sal dan de vreed' fortuyn met mijnen Eeldom spotten?
Mopsus. De heetste minnaers sijn altijt de grootste sotten.
Alpho. Wat swangher ongheval; wat voor een quaey Comeet
Mach hanghen boven t'hooft daer ick niet af en weet,
Bedwelmt is mijn ghemoet, mijn bloet schijnt te verteren
Daer ick niet comen can daer treckt mijn herts begheren,
O ademloosen mondt, U tongh niet en verberght
Maer spreekt de oorsaeck wt waerom my liefd soo terght,
Ghy die t'aenlockich aes van min hebt inghesoghen
En laet mijn banghe siel nietsonder crachts vermoghen,
Die ick eens heb bemindt is my helaes ontrooft
Waer door den luyster wort van mijnen stam verdooft,
Aen wie sal ick als nu mijn onghevallen claeghen?
Mopsus T'is wel bestedt had ghyse beter gad' gheslaghen,
Met oorlof Edel-Heer dat ick eens spreken sou
Waerom soo dwaeselijck ghejammert om een vrouw,
En seght dat sy u is met groot ghewelt ontnomen
Ick maecket soo dat sy van selfs ter handt my comen,
Als my maer jet en lust, doch ben een wijser man
Ick leef op mijn ghemack en gheef den bras daer van,
Eer dat ick paren sou ick liet my liever hanghen,
Alpho. Wat ratelt u in't hooft, ick smijt u voor de wanghen
