Croonweerdighe Princers, wat isser dat u quelt
Ist eenigh swaren last, ach wilt my niet beroeren,
Dat swaer is in 't begin valt licht om uyt te voeren
Ick can u swaricheyt verdrijven altemael
Soo ghy u hert ontdeckt, oft ick sal met dit stael
Doorbooren die daer van magh eenigh oorsaeck wesen
Thebasile. Soo sterf ick med' de doodt, want die my heeft voor desen
Bemint de oorsaeck is, eylaes wat doet de min
Henricus. Bant alle droef heyt eens uyt u Iongh hert en sin,
Claer-blinckende ciraet van mijn drij Coninck-rijcken
Die ick wel by de Son oft Phaebus mach ghelijcken
Ter wijl op uwe schoont soo menigh vorst verviel
Waer med' ghelijck het blijckt ghy troost een yeders siel,
Soo haest den Keyser sagh u in schildrij verschijnen
Soo meynde sijne siel door liefde te verdwijnen
Ontvlucht ghy dan sijn gunst? die u soo hoogh befaemt
Thebasile. Heer Vader k'ben te vred' en staen gheheel beschaemt
Dat ick oyt teecken gaf van jemant te vergrammen,
Henricus. U schoont veel herten treckt, die sy met dusent vlammen
Van liefde soo ontsteckt dat niemant rusten can
Oft hy wenst u te sien,
Thebasile. T' can sijn, maer niet een man
