BieAlphonsus1673p058

En doet mijn inghewant schier uyt het lichaem loopen, Om dat mijn dulle min gheen weer min meer can hopen Ick kom noch eens ghestapt, niet sonder groote pijn Naer Duytslandt om alleen maer by mijn lief te sijn, Om haer noch eens te sien, hoe wel met duysent vreesen Om noch eens voor het lest te sien haer Hemels wesen, Ken sal vergheten noyt de ontrouw die ick lij, En vrees te sterven door de liefdens rasernij
Mopsus.
Jae soo ghy haer eens siet, dan sal u hooft weer draeyen, Dat hy een Haentjen waer hy sou niet anders craeyen, Hy seept nochtans maer al den Moor in dit verdriet En is ghelijck halff Sot, die naer het vrijen siet Als een versleypte Cat van hier en daer te reysen:
Alpho.
Soo langh ick leeff en sal ick haer uyt mijn ghepeysen Niet letten, oft ten waer, ach door de bleecke doodt,
Mopsus.
K'wou dat dees dulligheyt ghestelt waer uyt sijn hoodt.
Van binnen eenich ghesucht en ghekerm inde Bosschagie.
Alpho.
My dunckt ick hoor gherught,
Felicia van binnen.
Ach moet ick dan soo sterven! En isser gheen ghenaed' voor my meer te verwerven, Wat seldsaem stuck is dit, wat Tyghers wreede handt Brenght my hier sonder schult in sulcken grooten schandt Moet men soo teghen reght ( sonder party te hooren ) Sonder sententie dan jemant soo vermooren? Ach Graeff van Barcelon, wat hebt ghy my ghedaen, Dat ick om uwen t'wil soo naer de doodt moet gaen.
Alpho.
Wat vremder stuck is dit, droom ick, oft wat macht wesen, Dat my hier jemandt kent, daer ick nochtans voor desen Heb nimmermeer gheweest, eylaes wat sal dit sijn,
Mopsus
Ick wort vol anxt en vrees door achterducht en pijn
Felicia van binnen.
Ach Graeff van Bercelon, o oorspronck van mijn lijden.