Emotionaliteit van zeventiende-eeuwse toneelstukken

Arbeyder. Ick segh u laet my gaen en wilt mijn hooft niet brekenWant ick nu draeghen moet dat ick my schiet beschijt,De Schepen steken aff, het is veel meer als tijt,Ghy comt hier mijnen wegh met u ghevraegh verhind'ren,Mopsus Men sou hier desen vent wel in sijn eer vermind'ren.Alphonsus. Vrint, ey seght my eens wie dat met den Keyser trouwt:Arbeyder Ick segh Thebasile sy sijn al langh ghehouwt.Alponsus. Thebasile eylaes, hier ben ick in veel vreesen.Wat raet om nu mijn hert van liefde te ghenesen.....Ey my wat droeve maer heb ick aldaer ghehoortIck mocht gheruster sijn waer ick op Zee versmoortMopsus Mijn Heer den vent is sot wat wilt ghy hem gheloovenAlphonsus. Neen, dese tijdingh sal noch mijn verstant beroovenEylaes mijn hert sluyt toe door dese droeve maer,Mopsus Sotten en cleyn kinderen die segghen dickwils waer:Alphonsus. Sa gaen wy naer het Hoff wat breeder daer naer taelen.Ick vrees noch met de doodt dees quellingh te betaelen.binnen.VERSCHOONINGHHet triomphantelijck vertreck van Thebasile naer Duytslandt.

Derden handel.Eerste uyt-comen.

Romanus met het heel Haff wt.

Romanus. Ghenadighe Meesters, de Zee is naer den LustEn wensch, seer stil en kalm, ghestelt in volle rustOm samen t'Scheep te gaen met een ghewenst verblijden

HERSELDE

VERSCHOONINGHDaer het Hoff is op de Jaght.

Derde uyt-comen.Romanus.Rom.Myn hert is noch verschrickt als ick denck op het huylen Des Wolfs, en op 't ghewelt der lanck-tandighe Muylen, Van al de Swijnen die met eenen wreeden smeet Vernielden menigh Brack, jae schier met eenen beet Mijn Peert hadden ghevelt, maer soo ick in het schieten Een treften reght in d'oogh, begost hun te verdrieten De moeyt van het ghevolgh,1. Edelm. Eck schoot met mijnen schicht Een Hert reght in het hooft, dat t'punt door het ghesicht Weer uytquam, en daer naer soo hebben mijne Honden Den Hert soo wreedelijck verscheurt ende verslonden, Dat soo ick niet by tijdt en had daer by gheweest Sy hadden t'in hun maegh,2. Edelm. Daer was ick voor bevreest Als ick het selve sagh, Adolp. T'is tijdt dat wy vertrecken Want sulcken slavernij sou appetijdt verwecken.3. Edel.T'ghebieden raeckt den Vorst wy sijn bereet altijdt Ghemerckt u Majesteyt ons opper meester sijt, Rom.Gaet draeghet Wildt naer t'Hoff ick ben vermoeyt van Jaeghen Door 't loopen over t'velt om swijnen te verslaeghen,Adolp.De moyt en valt niet swaer in allen het bejagh Wanneer men eenigh wilt can brenghen voor den dagh, Die winst behaeght my seer, wat hebben wy ghevanghen Daer mijne Keyserin sal ivrigh naer verlanghen, Gheleghentheyt die dient van stonden aenghevat