Emotionaliteit van zeventiende-eeuwse toneelstukken

Besorght mijn gelt weerom,Alphonsus. Gy doet my tranen stortenbinnen.Adieu, verdwijnt ghy soo, die my des' blijschap gaff:Mopsus Het is Felicia docht ick van eersten aff,Alphonsus. Siet wat de liefde doet, die gheene moyt sal sparenOm eens te sien het eynd' van al haer wedervaren,Ick trock dan weer te rugh midts dat my gelt ontbrecktDe wanckelbaer Fortuyn heeft hier al veel ontdeckt. binnen.

Derde uyt-comen.Henricus Coninck van Enghelandt met sijn Edelieden.

Veranderingh van tijdt voed' veele diepe sorghenWaer onder groot ghepeys en onrust leydt verborghen,De twijfelingh van gheest die wentelt inden sinEn hoe ick voorder denck de vrees die isser in,Den duytschen Adelaer seynt mysoo veel ghesantenOm mijn Thebasile, ick sien van alle cantenEen groot ghewoel van volck die niet en wenschen, danTe sien dat sy Adolph had voor haer wettich man,Tot rust van mijne Croon, die hy my op doet vraeghenSchoon teghen haren danck, vermits sy alle daghenNemtuyt stel, en daer by dit groot gheluek ontseytHet gen my droefheyt baert Jae niet als swaricheytSal gheven aen mijn hert, wilt sy noch langer blijvenBy haer hertneckicheyt; I. Edelman. Die moeten wy verdrijvenMet alle soeticheyt en segghen dat den RaetVan t'hoff haer weygheringh, al veer te boven gaet,Den Raedt is daer de eer des Coninghs aen moet hangenDen Raet can veel gheluck benemen en ontfanghenSoo hy wordt inghevolght, dus wordt hy rijp bedachtEen jemandt van den raet gheluck oft voor-deel wacht,

Romanus. Sire, ick hoop jet goedts nu ick verstaen heb datDen hof-raet is by een, om den ghewensten schatDie ick van u versoeck, naer t'Keysers Rijck te leydenHenricus. Mijn Heer het is ghedaen, den Raedt begint te scheydenU wordt de eer vergunt van t'gen' hy hebt betrachtRomanus. Ick danck u voor de gift die ick langh heb verwacht,Henricus. Wy hebben oversien t' tractaet van des' afferenSy comen over een seer wel naer mijn begeren,Dat leeft den Adelaer, en stercken duytschen VorstDie naer ons groot gheluck, en s'lants welvaeren dorst,Siet wat de liefde doet, de liefd' heeft dit ghesponnenEn al de herten van het rijck nu overwonnen,Dat-men Trompetten blaest en alle vrolijckheytTer eeren van des' bruyt mijn eel Princers bereytRomanus. Noyt grooter blijschap cost my in dit rijck gebeurenAls soo een maer, die mijn voetstappen naer sal speurenWaer dat ick gaen oft staen, om dat uyt alle vreesDoor goude lijtsaemheydt, mijn wil naer wensch verrees,2. Edel. Ter wijlen de Fortuyn ons schenckt haer beste schattenMoet men gheleghentheydt met haere tuyten vatenDus dient niet langh versint laet ons met alle vreughTot loff van onsen Vorst verheffen lijtsaem deught. binnen.

Vierde uyt-comen.Felicia met Nimus haeren Knecht in Pellegrimskleeren al singhende,

Wonderlijcke cracht der minDie met toomen van u lustenHoudt gheketent hert en sin,Jae gheen ooghenblick laet rustenAls die ghy bespringhen cunt

O dief, schelm en verraer dit cost u haest de doot. De tochten van mijn siel doen al mijn crachten buyghen ten is niet dan te waer, daer sijn te veel getuyghen. Onkuyse snoode Hoer, ontrooffter van mijn rust Door uwen boosen aert, door uwen vuylen lust. Vleesgirighe Leeuwin, die my soo comt bestrijden. De vraeck die mijne siel ontsteckt, sal dit niet lijden Dit sal mijn doodt-kist sijn, dit cost my vlees en bloet .... Ras vanght den siel terstont want ick ben als verwoet, Ick wil hem daetelijck doen in sijn bloet versmachten Ghelijckmen leven moet met die een vrouw vercrachten:Iulius.Ick hoor dat hy seer haest vertreckt naer EngelantAdolp.Iae haest met Charons schuyt int diepsten vanden brandt, Gaen wy terstont naer t'Hoff om ons rijp te beraden Hoe datmen straffen sal sulck vreet vervloeckte daden, Rom.Den Keyser is ghestoort. Jul. de reden hem bedwinght,Adolp.Des droeve maer my in't ghepeys veel quellingh bringht.

binnen.

Vierde uyt-comen.

Thebasile nemt van Felicia haer affscheyt.

Thebas.Voorwaer n droef vertreck doet schier mijn herte breken Ken weet niet tegen wie dat ick voortaen sal spreken Van 't geen u is bekent, ick bid u blijft noch hier,Felicia.Voorwaer ten can niet sijn, Theb. U reysen cost my dier Hoe dickmaels sal ick noch om u getrouwheyt suchten Hoe dickwils sal ick noch mijn selven moeten vluchten .... Ach gaet gy dan soo wegh, adieu beminden vrindt Die mijne siel veel meer, als ick mijn selven, mint, Wel moeter dan soo sijn, Fel. Mevrouw ick moet vertreckenThebas.U reys en sal my niet als tot veel droefheyt wecken,