12

En schuymt van gramschap, dat door mijn onnooselheyt
De wraeck soo langh vertoeft met haer bebloede sweepen,
Om Filibert met lijf en ziel ter hel te sleepen
In d'onderaertschen poel. Delius. Heer vader geeft u sweert,
En hanget aen mijn sijd', en set my dan te peert,
Ick wil seer geren u onnooselheyt gaen wreken,
En Filibert in't hof van Vranckerijck door-steken,
Daer hy eet Coninckx broot, dat ick hem nemen sal,
En brengen't u hier thuys voor ons te samen al,
Sa laet my maer begaen. Florel. Den moet begint te groeyen
Die hem is in-gestort. Del. Heer vader wilt u spoyen,
Want ick staen vast gereet. Florel. Soon ick sien uwen wil,
Waer uwe cracht soo wreet, helaas wat ramp! Del. k'swijgh stil
Soo ick noch ben te cleyn, maer als ick groot sal wesen,
En dat ick rijden can te peert, dan magh hy vresen
Die ons doen bannen heeft. Clar. Hy crijght een goet verstant;
Ick hoor gerucht. Flo. Wie daer.
Agarenus den broeder van Florellus uyt besprinckelt van bloet, en met Torcsche klederen geladen en met broot.
Agar. Wie vraeght my? Flo. d'Heer van't lant,
En comt ons niet te na. Ag. Vreest niet. Flo. Ic doen u swemmen
Door dese klingh in't bloet. Cla. Het is u broeders stemme.
Delius. t'Is Agaren' mijn oom. Agar. Coom ick onkennelijck
Van alles wel versien? Del. Ist broot soo sijn wy rijck.
Agaren. Ontfanght my alle dry mijn broeder en mijn suster,
Siet neefken daer is broot. Flo. Nu ben ick wat geruster
Als ghy wat mede brenght in onsen meesten noot,
Daer wy naer haecken broer dat en is niet dan broot;
My dunckt gy sijt gewont. Clar. Dat doet mijn hart ontstellen.
Agaren. t'Is niet sijt in geen pijn, ick sal u eens vertellen
Wat my weervaeren is: Alberius en ick
Gelegen saem op't velt, sijn met een grooten schrick
Uyt onse rust ontwaeckt door 't brissen vande peerden,
En siende het geblick van lanciën en sweerden,
Met veel ontelbaer volck dat eerst was aen-ghelant,
Soo namen wy 't vertreck in eenen Elsen-cant,
Die dicht bewassen stont, om d'uyt-comst eenst te hooren,