BieAlphonsus1673p067

Adolp: De waerheyt ick gheloof .... En daerom sult ghy sterven
Ick wil mijn purper kleedt eens in u bloet heir verven
Mits dat ghy t hebt onteert ..... vereenight u met Godt
En schrijft u selven toe dit onbermhertig loth
Den ramp is uwe schult, dees schuldt sal nu doen vallen
U lichaem van het hooft, dat door u driftigh mallen
In Venus minne-spel mis bruyckt heeft Godes weth
In het ontwijen van mijn suyver echte bedt
Dus peyst dan op u siel Thebal: Mijn siel is sonder vlecken
Adolp: Swijght eer ghy verdramt en op u hals comt trecken
Veel pijnelicker straff Theb: ach ick ben sonder schult
Adolp: Bid dan den Helem aen om hulpe en ghedult
Thebal: Wel blijft mijn vonnis dan soo teghen reght ghegheven?
Verr: Met reght ..... doch even-wel bid ick noch om haer leven
Adolp: Hoe! Bid ghy voor en Hoer die ghyself hebt betight
Swijfht en vercort gheen reght u bidden valt te light
En wederstreft my niet staet [onleesbaar] of ach ick sal noch beswijcken
Thebal: Tis beter eene Vrouw te sien veronghelijcken
Als dat sijn Majesteyt ghequetst blijft sonder reen
Sa voorts scheydt 'thooft van t lijf

Veraer: Waer loopt u vreetheyt heen

Thebal: Ten gheen vreetheydt, die my door u vals betichten
Beawaren can, maer dat de waerheydt nu moet swichten
Voor uwe logenen dat is de swaerste vracht
Dijn ick veel meerder als des Keysers vreetheydt acht
Bloet dorstighen verraer, den donder straft u loghen
Waermed' ght uwen Heer soo schandich hebt dedroghen
O Godt, soo ghy aen my voor waren Godt verstreckt
Soo bid ick u dat ghy hun schelmery ontdeckt
Adolp: Sa ruckt haer 't leven uyt, en demt des' rasernijen
Thebal: K' en heb gheen rasernij, veel min verdriet in 't lijen
Werckt vry u vonnis uyt, ghy Beul en vree Tyran
Niet weerdigh dat ghy draeght den naem van eenen Man