BieAlphonsus1673p023

Heel Enghelandt verlicht, en compt oock nederdaelen
In't binnenst van mijn hert, waer door sy my verweckt
Tot sulcken liefd die als Magneet hetyser treckt.
U koetsen wel becleedt met Italiaense sijden
Voor mijnen Eeldom, om soo naer het hof te rijden,
De peerden toegherust soo cierlijck alsmen mach
Versinnen, spaert gheen Cost, brenght alles voor den dagh
T'gen dient tot u vertreck:
Romanus. Den last sal ick volbrenghen.
En uwe liefde eens met mijn ghetrouwheydt menghen
Waer door sijn Majesteyt met eenen nieuwen moet
Haest sien sal naer den wensch, die u verlieven doet.
Daer wortseer veel verhaelt van dit schoon puyck der vrouwen:
Iulius. Het is een Paragon, een son om aen te schouwen.
Een Nectars soetigheydt, Goddin van Helicon
Daer Phaebus eertijdts al sijn vreughden op begon,
Daer Phaebus eertijdts met de Musen alleneghen
Het aenghenaemst ghesangh van stemmen plagh te pleghen.
En aenghesien u hert naer des Goddinne dorst
Die swerelts dwingher sijt en d'alderhooghste Vorst,
Soo twijfelen wy niet oft Enghelandt sal trachten.
Naer soo een groot gheluck, en sigh verheven achten
Soo sy u trouwe jonst can crijghen sonder sorgh.
Adolp. Ick sweirdat ick altijdt daer voor sal blijven borgh
En meerderen sijn Croon door craght van mijne wapen,
Henri. Op sulckghewenste saeck en dient niet langhgheslapen
Adolp. Thebasile die houdt mijn leven inden staet:
En in haer groot ghewelt die t'alte boven gaet.
Dat vast en seker is en maghmen niet ontvlieden,
Soo moet hier in den wensch van mijnen wil gheschieden,
Roma. Het gen' sijn Majesteyt bevelt moet sijn volbraght
Waertoe ick anders niet als uwe oorden waght
Om te vertrecken, Adol. Gaet; ick sal my dan verlaten,