Maer meest het haetich spijt, van mijn Princers te derven.
Soo dat ( in 't cort gheseyt ) sijn droef heyt was soo groot
Dat hy maer eenen dagh daer naer sijn ooghen sloot:
Als ick sijn clacht bedenck, die hy my heeft ontsloten
Soo word' mijn lichaem ach! met traenen overgoten.
Thebasile. Eylaes is hy dan doot? doot? ach! ick sterf van druck
Ick vrees door dese maer een grooter ongheluck,
Ach ongeluckigh Graeff, รด Sonne van mijn ooghen
Als nu ghe-eclipseert, mijn crachten die verdrooghen
Mijn jeughdigh herte treurt, mijn hellen glans vergaet,
Mijn edel bloet verteert, mijns leven doot-clock slaet, .....
Eylaes het is ghenoegh van hem soo lanck te spreken
Mijn sterckheyt sou terstont in duysent stucken breken, .....
Seght my eens Pellegrim, hebt ghy hem langh ghekent?
Felicia. Al langhen tijdt te voor eer ick hier quam ontrent
K' heb sijnen knecht gheweest wel ses oft seven Iaeren,
En menich mael ghehoort van uwe min verclaren.
Thebasile. Ist waer dat is my vreught, blijft hier by my in't Hoff
Op dat ick somwijl noch mach hooren sijnen loff,
Dus wil ick u terstont hier mijnen Schencker maecken
Oft eersten Camerlinck, om meer van deses saecken
Te handelen in stil, ter wijlen dat ghy weet
Van desen Ed'len Graeff te gheven goet bescheet,
Comt hier mijn Pagien: wilt desen man vereeren
In plaets van dit habijt met nieuwe Eelmans cleeren.
Nimus. 2. Pagien uyt.
Hoe wat is dit gheseyt soo crijgh ick oock een cleet
Ick schud dees vodden wt en maeck my heel ghereet,
Want my dunckt datmen ons hier Ridders sal gaen slaeghen.
Dan en soumen niet leghen om jemandt te behaeghen
En schoon cleederen te draeghen, ick leer de loghens oock.
Thebasile. Dat ick u niet en had, mijn jeught verghinck als roock.
Felicia. Ick sal in uwen dienst altijdt trouw-hertigh blijven
