Emotionaliteit van zeventiende-eeuwse toneelstukken

En allen ongheluck, verdriet, en pijn doen lijdenAl brack hy hals en been eer hy de poorten sietVan Londen tot mijn schad' en jammerlijck verdrietNimus uyt met potten en ketels gheladen,Mijn Heer het Peerdt is ree t'is tijdt om te vetrecken,Wel wat is dit gheseyt begint ghy weer te geckenSijn dit u perten weer ghy viesen robbe-cnolGhy uylenspiegels saet, ghy aes en sottebolWie heeft u hier med' soo den dommen kop ghebroken?Nimus. Ick, want wie souden kost toch onder weghen koken?Felicia. Wel de weerdin ghy Nar, ghy plomp en botte cloenNimus. Dat cost al wat te veel, ick cant wel selver doen:Felicia. Ghy sorght voor uwen buyck en niet voor ons afferen,Nimus. Mijn Heer wy sullen op den wegh niet veel verterenWant ick te geren ben daer men van koken spreckt,Felicia. T'is goet te sien dat in den sot niet veel en steckt,Hebt ghy oock haver voor het Peerdt dat moet ick vraeghenNimus. Dat t'Peerdt met ons oock eet, t'is my te swaer te draeghen,T'is altemael seer wel bewaert behalven ghy,Felicia. Wel plompaert wat is dit, bewaert dan jemandt myNimus. Wel ick, wie heeft u toch bewaert soo lanck te vorenToch die men nauwst bewaert, loopt dickwils eerst verlorenMijn Heer dat gaet u voor, en volght ghy niet, blijft staenFelicia. Sa voort doet stracx het Peert den toom en sadel aen,Ick mach my op de reys met veele sorghen spoedenEn sien wat uyt comst dat mijn voordacht nochsal broeden.binnen.

Tweede uyt-comen.Alphonsus met sijnen Knecht van Torcken ghevangen en geketent.Alpho. WAt droefheyt perst mijn hert, wat al te swaren druckVerdort mijn Edelheyt, door dit swaer ongheluck,

Romanus. Sire, ick hoop jet goedts nu ick verstaen heb datDen hof-raet is by een, om den ghewensten schatDie ick van u versoeck, naer t'Keysers Rijck te leydenHenricus. Mijn Heer het is ghedaen, den Raedt begint te scheydenU wordt de eer vergunt van t'gen' hy hebt betrachtRomanus. Ick danck u voor de gift die ick langh heb verwacht,Henricus. Wy hebben oversien t' tractaet van des' afferenSy comen over een seer wel naer mijn begeren,Dat leeft den Adelaer, en stercken duytschen VorstDie naer ons groot gheluck, en s'lants welvaeren dorst,Siet wat de liefde doet, de liefd' heeft dit ghesponnenEn al de herten van het rijck nu overwonnen,Dat-men Trompetten blaest en alle vrolijckheytTer eeren van des' bruyt mijn eel Princers bereytRomanus. Noyt grooter blijschap cost my in dit rijck gebeurenAls soo een maer, die mijn voetstappen naer sal speurenWaer dat ick gaen oft staen, om dat uyt alle vreesDoor goude lijtsaemheydt, mijn wil naer wensch verrees,2. Edel. Ter wijlen de Fortuyn ons schenckt haer beste schattenMoet men gheleghentheydt met haere tuyten vatenDus dient niet langh versint laet ons met alle vreughTot loff van onsen Vorst verheffen lijtsaem deught. binnen.

Vierde uyt-comen.Felicia met Nimus haeren Knecht in Pellegrimskleeren al singhende,

Wonderlijcke cracht der minDie met toomen van u lustenHoudt gheketent hert en sin,Jae gheen ooghenblick laet rustenAls die ghy bespringhen cunt