Alphonsus en Thebasile
BieAlphonsus1673p036
Romanus. Sire, ick hoop jet goedts nu ick verstaen heb datDen hof-raet is by een, om den ghewensten schatDie ick van u versoeck, naer t'Keysers Rijck te leydenHenricus. Mijn Heer het is ghedaen, den Raedt begint te scheydenU wordt de eer vergunt van t'gen' hy hebt betrachtRomanus. Ick danck u voor de gift die ick langh heb verwacht,Henricus. Wy hebben oversien t' tractaet van des' afferenSy comen over een seer wel naer mijn begeren,Dat leeft den Adelaer, en stercken duytschen VorstDie naer ons groot gheluck, en s'lants welvaeren dorst,Siet wat de liefde doet, de liefd' heeft dit ghesponnenEn al de herten van het rijck nu overwonnen,Dat-men Trompetten blaest en alle vrolijckheytTer eeren van des' bruyt mijn eel Princers bereytRomanus. Noyt grooter blijschap cost my in dit rijck gebeurenAls soo een maer, die mijn voetstappen naer sal speurenWaer dat ick gaen oft staen, om dat uyt alle vreesDoor goude lijtsaemheydt, mijn wil naer wensch verrees,2. Edel. Ter wijlen de Fortuyn ons schenckt haer beste schattenMoet men gheleghentheydt met haere tuyten vatenDus dient niet langh versint laet ons met alle vreughTot loff van onsen Vorst verheffen lijtsaem deught. binnen.
Vierde uyt-comen.Felicia met Nimus haeren Knecht in Pellegrimskleeren al singhende,
Wonderlijcke cracht der minDie met toomen van u lustenHoudt gheketent hert en sin,Jae gheen ooghenblick laet rustenAls die ghy bespringhen cunt