62

En over sijne doot een blijde uytvaert singen:
Maer soo ghy wist hoe cloeck dat uwen neef Florel
Den standaert heeft gevoert, Florant als een rebel
Maneedighen verraer, ja t'schuym van alle sielen
Doen loopen inde vlucht, en cost hem licht vernielen
Had uwen neef Florel u ongetrou geweest,
Die van het vuyl gespuys der mooren wort gevreest
Gelyck een blixem vier, hy had u doen verloopen
En uyt het rijck verjaeght, schoon hy nu moet becoopen
Sulck onghehoorde straf voor sijn getrouwicheyt,
t'Gen' hy te wreken hopt, als het sal wesen tyt....
Ick gaen, want nu ick sien dat alle dese reden
Den keyser niet en hoort.. hy slaept.. k'laet hem in vrede
En treck weer naer myn slot, nochtans soo wil ick iet
Tot een gedachtenis hem nemen, soo het niet
Van jemant wort gesien.... hy slaept... wie sal my deren,
Die stout is helpt fortuyn, en voordert sijn begeren:
Sijn gouden hals-gewaet sal ick hier in het stil
Verborgen, tot dat ick volvoert sien mynen wil,
En loopen daer me wech.... Adieu k'heb u gesproken.
Hy doet den keyser sijn gouden gewaet af, en loopt binnen.
Carel ontwakende Niet eer ick rusten sal voor ick en sien ghewroken
Den haet die mynen neef Florel als een bandiet
Draeght tot sijn eygen oom, wat segh ick neef, van eenen
Die een lant-looper is, een raven aes, ja geenen
Soo hatelijck als hy, nivers gevonden wort,
Die over al mijn naem door sijn verraet vercort....
Wel hoe, wats dit geseyt, waer is den moor gebleven?
Ist droom oft spoockery, stont hy terstont niet neven
Mijn keyserlijcken troon... Dudon comt voor den dagh,
Noit vremder wonderheyt ick oot myn leven sagh. Dudon uyt.
Dudon Wie soeckt sijn majesteyt tot uwen dienst te spreken.
Carel Waer is den moor gegaen, die my heeft uyt-gestreken,
En als verdwenen is, ter wijlen ick tot rust
Een wijl geneghen was. Dudon Hy vreesden t'keysers lust
Tot slapen, door sijn spraeck misschien te seer te stooren.
Carel k'En sluymerde maer wat, ick cost hem genoch hooren...