45

REY VAN HERDERS

Velardus alleen
T'is seker dat den mensch wordt vanden mensch bedroghen,
En dickwils schade lijdt door d'eereloose loghen,
Maer niemant die de oogh der hemelen bedrieght,
Want sy siet al te veer, de waerheyt noit en lieght.
Een reden dat ick meer bemin mijn Herders leven
Als duysent ander die hun in het hof begeven,
Om inde gunst te staen van Coninck oft van Prins,
T'gen' niet te achten is als by een blaes vol wints,
Want hoe het gaet oft niet, den eenen tracht den and'ren
In voorspoet en geluck van staet te doen verand'ren
Het sy door logentael oft helse jelosy,
D'afgunsticheyt heeft nu de grootste heerschappy,
Dus is niet beter als naer wensch in volle rusten
Te minnen d'eenicheyt, gelijck ick naer mijn lusten
By dese schaepkens doen, daer niemandt my en haet,
En ben bevrijdt van sorgh, en alderhande quaet.

SANGH.

Daer ick laet mijn soete galmen
Klincken op een Herders fluydt,
Daer ick stroy groen maeghde palmen
Tot genucht van mijne Bruydt,
Wiens loncken my doet blaken,
Cost ick hebben eens haer gunst,
Wou maer Venus t'houw'lijck maken
En eens thoonen haere kunst.
Blijer mensch waer noyt gheboren
Als Velardus, daerom is
Sy alleen van my vercoren
Om haer schoon ghesteltenis
Van twee aen-genaem bruyn ooghen
Daer Cupido soet in spelt
Die doet alle Vrijers booghen
Onder t'onversaest gewelt
Van sijn scherpe minne schichten
Daer hy menich hert med' treft,
En can pijn met pijn verlichten
-------------------------------------------------------
Als hy die niet hoogh en heft,
Siet daer compt sy aengetreden
Als een overschoon goddin,
Seght my eens heb ick geen reden
Dat ick sulcken Venus min.

Toe-sangh Lucinda

Adieu hoogh verheven troonen
Met u schepters en u Croonen,
wat is daer toch meer aen vast
Als veel moijten sorgh en last,
K'can al soeter vreughden raepen
By mijn wit gewolde schaepen
Die ick d'wingh met mijne spriet
En leef sonder swaer verdriet.
T'nachtegaeltjen in de louren
Can mijn stemme niet verouren,
Schoon dat singht seer soet gebeckt