22

Bernar. Al soetjens Filibert gaet u nieu tijdingh vast?
Filibert. Wilt ghy't maer gaen besien, soo crijght ghy overlast,
Ey gaet eens uyt de stadt van hier ontrent vier mijlen
Door de Lionse poort, en siet eens hoe veel pijlen
Daer vlieghen inde lucht, dat sy verduystert wert,
Bernar. Ick denck dat is u tongh door afgunst van het hert,
Gaet gy soo seker, dat Florel hem heeft ontboden.
Filibert. Wie twijffelt? Bern. Uwe tongh waer beter mals gesoden
In d'olie, dan waer sy voor den hongher goet,
Als te beliegen soo een man van vroom ghemoet,
Die 't minste niet en heeft gepeyst om hier t'ontbieden
Sulck vuyl Barbaersche ras, u sou veel leet geschieden
Soo hy in vrijheyt waer, en wist u valt bestel.
Filibert. U voorspraeck is maer wint ick wetet al te wel.
Bedaer u. Bern geeft dan reen, Fil. die weet ic. Beru. laet eens hooren,
Bernar. Ick segh dat Agareen dient onder dese Mooren,
En is dat niet den broer? Bern. Ia. Fil. En Alberius?
Bernar. Oock. Fil. Wel hoor mij dan aen, ick heb den treter flus
Voor een verraer geschelt, ick sal hier openbaeren
Hoe mijn twee knechten sijn eergisteren gevaeren
Op den Lionschen weg, alwaer dat Agareen
Heel op sijn torckx gecleet seer vreedelijck verscheen
Met opgeschorten arm voor uyt, om af-te-setten
Wat hem in handen viel, wilt op mijn reden letten,
Alberius daer by oock als een Sarasijn
Met veel meer ander, quam tot vrees en groote pijn
Van mijn twee knechten, siet uyt eenen kant gesprongen,
En vatten metten hals desen mismaeckten jonghen,
Van hem soo uytgeschut, mishandelt en geschent,
Genomen dat hy had, den anderen ontrent
Dees moorders oock gesien, en costse niet ontvluchten,
Maer hebben hem gequetst, verweckt tot duysent suchten,
Om al den overlast die hy geleden heeft,
Ia t'is mirakel dat noch een van tweën leeft.
Bernar. Maer kennen sy hem wel? Fil. Gy moght hun dat self vragen,
Spreeckt dees' getuygen aen, 'tgeen sy voor oogen sagen
En is geen toovery. Car. Vrienden wat is hier af?