BieAlphonsus1673p027

En allen ongheluck, verdriet, en pijn doen lijden
Al brack hy hals en been eer hy de poorten siet
Van Londen tot mijn schad' en jammerlijck verdriet
Nimus uyt met potten en ketels gheladen,
Mijn Heer het Peerdt is ree t'is tijdt om te vetrecken,
Wel wat is dit gheseyt begint ghy weer te gecken
Sijn dit u perten weer ghy viesen robbe-cnol
Ghy uylenspiegels saet, ghy aes en sottebol
Wie heeft u hier med' soo den dommen kop ghebroken?
Nimus. Ick, want wie souden kost toch onder weghen koken?
Felicia. Wel de weerdin ghy Nar, ghy plomp en botte cloen
Nimus. Dat cost al wat te veel, ick cant wel selver doen:
Felicia. Ghy sorght voor uwen buyck en niet voor ons afferen,
Nimus. Mijn Heer wy sullen op den wegh niet veel verteren
Want ick te geren ben daer men van koken spreckt,
Felicia. T'is goet te sien dat in den sot niet veel en steckt,
Hebt ghy oock haver voor het Peerdt dat moet ick vraeghen
Nimus. Dat t'Peerdt met ons oock eet, t'is my te swaer te draeghen,
T'is altemael seer wel bewaert behalven ghy,
Felicia. Wel plompaert wat is dit, bewaert dan jemandt my
Nimus. Wel ick, wie heeft u toch bewaert soo lanck te voren
Toch die men nauwst bewaert, loopt dickwils eerst verloren
Mijn Heer dat gaet u voor, en volght ghy niet, blijft staen
Felicia. Sa voort doet stracx het Peert den toom en sadel aen,
Ick mach my op de reys met veele sorghen spoeden
En sien wat uyt comst dat mijn voordacht nochsal broeden.
binnen.

Tweede uyt-comen.
Alphonsus met sijnen Knecht van Torcken ghevangen en geketent.
Alpho. WAt droefheyt perst mijn hert, wat al te swaren druck
Verdort mijn Edelheyt, door dit swaer ongheluck,