Tot plage van den mens. Cla. Ach broeder al dat spoken
En staet my gans niet aen. Aga. Ick moet het lijck-vier stoken
Door hulp der duvelen, laet my bid ick begaen,
Want al het gen' ick doen, daer hanght u welvaert aen.
Claricia Al t'gen' ghy doet monfreer en wil ick my niet moyen,
Maer soo ghy mijnen man cunt lossen uyt de boyen
Tot sijn behoudenis, soo ben ick rijck genoech.
Agaren. Gaet ghy naer Montelban, t'is tijt dat ick my voegh
Aen t'werck tot u geluck, en wilt geen vrese achten.
Claricia Neen, ick gaen na mijn slot, en sal de uytcomst wachten. Binnen.
Agaren. alleen. Waer blijft ghy hels gespoock, waerom en gaet den mont
Niet open van Avern' die t'altemael verslont:
Hoort helle-wachters, hoort, waer swieren uwe schimmen,
Dat ghy naer mijn bevel niet boven en comt climmen
Uyt t'onderaertse cot, en vraeght wat ick begeer....
Spreckt dry-coppigen dogh, oft heeft u Lucifeer
Weer ievers op de jacht gesonden, om nieu sielen
Vol eyndeloos gekerm by d'ander te doen krielen
In Tartars jammer-poel, die Charon met sijn schuyt
(Den veerman vande hel) al brullende voor uyt
Nu eerst heeft aen-ghebrocht; waer blijft ghy ziel-bevechters
Eacus, Radamant, en Minos helsche rechters
Vol tweedracht, moort, en wraeck... sy hebben my gehoort
Want d'aerde wort beroert, my dunckt de helsche poort
Gaet open tot mijn vreught... nu sal Florel genieten
Troost in sijn swaer allend, en my geen moyt verdrieten
Om hem te helpen uyt den kercker daer hy sit
Wanhopigh sonder schult... Phapesmo, wat is dit
Dat ghy niet voorts en comt, en laet my in verlangen...
Ick swier u soo mijn broer Florellus wort gehangen
Door u onachtsaemheyt, en sijt daer van de schult,
Dat ghy't tot uwe schant noch langh beclagen sult. Duyvel verschijnt.
Comt uyt verdoemden hont, waer sit ghy in gedoken.
Phapes. k'Was besigh om t'forneys van Iudas op te stoken
Dat eeuwigh branden moet. Agaren. Van Iudas den verraer?
Ach oft het van Florant en Filibert eens waer
Daer sy het saet van sijn, mijn droefheyt waer verdreven.
