Armoede van den graeve Florellus

Celind. En ghy noch beter dat, moort moort ick ben verlooren. Agarenus. Laet mijnen arrem los, Cel. Ken sal Aga. ghy sult my stooren. Jck biijt u vinghers af. Celindus: dat is verraders werck. Armelinda Eylaes, ach wat is dit! my dunckt soo ick bemerck, Het is den Prins Celind mijn uyt-vercoren vryer, Hy ist, och iae hy ist, noyt mensch en was oyt blyer, Als ick, wel edel Heer. Florellus den deghen uyt. Hout op, en scheydt daer van, Gheeft u rapieren hier. Agarenus Wat sijt ghy voor een man. Florellus. Soo ghy dat weten wilt soo cont ghy hem eens proeven. Armelin. Florelle weertsen vrindt en wilt my niet bedroeven, Bedaer u tornicheydt. Agaren. Florelle wat is dit Celind. Al de vermoeytheydt heeft mijn aders soo verhit, Dat ick niet staen en can. Armelinda Celind mijn tweede ziele. Celind. Wel Armelind wats dit? wie bracht u uyt den kiele? Op dit seer wijt gewest. Armelind Ach ick beswijck van vreught. Florellus. Soo dit Celindus is ghy niet meer suchten meught, Ghelijck ghy hebt ghedaen heel daghen en heel nachten. Agaren. Wel broeder lieffsten vrindt, wie sou u hier verwachten Die t'steunsel van mijn hert en rechte oogh-wit syt Van alle mijn gesicht. Florellus Leeft inder eeuwicheyt Mijn alder weertsten pant, Arme. Hoe wonder sietmen draeyen Het rat van Avontuer, ick ben voor leet belaeyen, En sijt gy niet ghequetst? Celindus Godt lof ten minsten niet, Ons worstelen is met voorsichticheyt gheschiet. Armelinda Ick swem in soet plaisier, en ben nu sonder vresen Int midden van mijn luck, met reen, nu ick mach wesen By mijnen bruydegom, die t'eynd is van mijn clacht: Een hemelse warand' waer in mijn droeg gedacht Stets nemt haer soet vermaeck, waer in ick met genuchten Als in een lust-hof vind mijn vreught en ban de suchten Uyt t'hert, dat van te voor seer swaer geballast was, En elcken oogenblick te breken scheen als glas. Celindus. Mijn enghelijcke schoont, croon-werdighe princersse Siel-boyster, morhen-son, uyt-muntende meestersse, En feyl-steen van mijn ziel, mijn leven is voor u Ten besten, want ghy sijt mijn deel. Arm: Jck bent, dat nu

Door d'echte trouw den bandt wort samen vast gebonden, Want noyt en heb ick soo naer wenschen iet gevonden Dat my soo heeft behaeght. Celin: Hoe quamt gy hier te deysen? Armelind. Seer vremt naer u vertreck uyt Moorenlandt, de reyse Heeft my ghevallen suer, en t'arghste noch van al Dat ick naer groote moyt quam tot dit ongheval, Want als ick was gelandt, en wilde my vercloecken Om Oost, Nord, Zuyd, en West u edelheyt te soecken Int mans habijt ghecleedt, word ick ghevanghen, maer De vromheyt van Florel mijn eer bewaerde, daer Hy self nochtans ghenoegh te doen heeft, om och armen Sijn ridderlijcken naem en eere te beschermen, Die door verradery van schelmen is ghequetst. En rakende mijn eer, die blijft ghelyck ghemetst Besloten tussen calck en steen van trouwe deughden. Celind. Geen blyer maer als dees Celindus ziel verheughden Als u vergulde spraeck, als u glinsterende oogh, Waer uyt ick anders niet dan hemels nectar soogh, Regeerster van mijn hert. Arm. Celind mijnen beminden. Florel. Men sou in dit gestreel seer qualyck eynde vinden, Want t'brenght becooringh med. Aga. Sa gaen wy naer t'Casteel Terwijl den avont valt. Celind. Mijn wederhelft en deel Daer mijne rechte oogh van ionghs af aen op mickte, En u voor mijne bruyt en gemalin toe schickte. Florel. Het is ghenoch gekalt, den honger dwinght te gaen, Al uwe soeterny gaet t'minste my niet aen. Celind. Ick volgh den graef als slaef ter wijl ick ben ghevanghen. Armelind. Ick oock nu my Florel gestelt heeft uyt t'verlanghen. VERSCHOONINGH Binnen De Mooren slaen het volck van Keyser Carel inde vlucht. Florellus alleen. Florellus. Jck hoor een vremt gherucht van trommel en trompet, Jck hoor en niet en sien, wie ist die my belet Te sijn int midden van des leghers vechteryen, Geen blooheyt, maer den haet van Filibert, wat lyen En is dit niet voor my, hoe ben ick dus ghestelt?

Daer ick voor desen plach den eersten in het velt Tot vyands spijt te sijn, ick sien daer een slach-oorden Die haer van veer ontdeckt, het gaeter aen een moorden. Florellus blijft ghy staen, waer is u hert, ick sien Den Fransman voor den Moor als stoff voor winder vlien: Daer comt een Edelman met sijnen gulden standaert Ghevlucht, wel wat is dit, ick meynden ghy een man waert Florelle vol van vrees; wel hoe, neen t'hert is goet, Wat ist dan dat u houdt, de reden ... bloo ghemoet Val aen en thoont u kracht, neen holla, t'mocht my leet doen, Jck kruyp hier onder t'hegh, en sal hem goedt bescheet doen. Binnen. Florante met den standaert vluchtende uyt. Florante. O noot-lot, ach wat spyt dat wy gheslaghen sijn, Jck hoor gherucht, waer heen, sy sijn daer, t'hert vol pijn En vrees sluyt seffens toe, waer blijf ick, k'ben verloren, Den wegh is onbekent, ach waer ick noit gheboren Als hier tot mijne schant, te loopen op de vlucht, Ey my, ick wensch de doodt, ick hoor al weer gherucht, Waer desen standaert t'huys, daer ben ick voor beladen, Den standaert vrees ick, sal hier mijnen naem verraden, Jck bergh hem in dit loof, en sluyp de bosschen in, Want even wel en heb ick geenen vechtens sin. Hy borght sijnen standaert in eenen cant. Florel ontdeckt. Florellus. Staet vast verrader staet, ghy sult my niet ontloopen, Staet Christen ziele staet, ick sal u huyt af stroopen Soo ghy een voet verset. Florant Ken ben gheen Fransman heer Florel. Soo sijt ghy een verraer, die heeft verloren d'eer En beter droegh een spriet, om schapen te gaen houden Als eene scherpe Klinck, syt ghy van Edel bloede Vervloeckten Esel-cop, ghy moght een bastaert syn Gheteelt in een bordeel, oft van een morsich swyn Gheworpen in het cot, daer t'stinck om af te spouwen Ghelijck u naem en faem, men mach u wel betrouwen Des Coninckx standaert, om te steken inden cant Als t'op een vechten gaet, ick achtet meerder schant Als eer, om soo ene schelm te moorden oft te vanghen Die gheene Kempe koor verdient om aen te hanghen,

Maer wel te syn een bril, van eenich vuyl sekreet Dat slimste sielen ras, noch daghelijcx bescheet, Gaet aen ghy blooden uyl. Flor. ick bid u om mijn leven Florellus. Ick ken my veel te goet, om u een vuyst te gheven. Sa schud die Kleeren uyt, en gheeft m'u hellemet, Eer ick tot u verderf mijn scherpe Klingh eens wet: Florant. Ghewilligh Edel vorst, daer is voor d'eerst mijn sluyer. Florel. hem slaende met den deghen. Waer blijft de rest. Florant ey my terstont. Florellus En schreeuwt niet luyer, Soo ghy u leven mint dat ick u nemen can. Florant al bevende: Flora. Mijn Heer daer is het al, Florel: loopt voor de honden dan Uyt mijn vergramt ghesicht: Florant binnen. Florellus: Soo moetmen de verraders Ontrooven van hun eer, mijn bloet schuymt inde aders Dat ick niet wreken can mijn ongheluckig leet.... Jck hop' al even wel met dit verraders cleet Noch mijn profijt te doen... En syn t'geen schoone saecken Vol onvoorsichtigheyt van soo een schelm te maken Des leghers overhooft, die t'eerst is op den loop, En datmen hem betrout den standaert, daer de hoop Van de victorië en macht der Crijghs soldaten Op steunen moet? sy t'stinct veel arger als pravaten, Sy blooaert sonder gal, die als een Hector wert Betrouwt de oorloghs sorgh, en heeft een schapen hert, t'Gen' met een leeuwen vel becleedt is, maer de daden Van syn verraders aert hem over al verraden... Hier leyt den standaert siet, ghedoken onder t'loof, Jst daer niet wel bewaert, hy is nu mynen roof, Hoe wel dat ick hem sal tot t'eynd des levens eeren, En alles op sijn tydt met hulp van Godt doen keeren Myn weder-spannighe fortuyn, tot myn gheluck, Den standaert sal voort aen myn troost syn inden druck. VERSCHOONINGH Binnen Florellus met de wapen, standaert en Kleeren van Florantus voeght sich voor den legher vande Franschen en slaet de Mooren. Florellus al vechtende met den Coninck der Mooren uyt.

Coninck. En slaet my so niet door. Flo. Wie sijt gy. Con. t'hooft der mooren, Ick heysch quaertier heer Graef. Flo. Ick sal u soo door-booren Oft gheeft my u rapier, Con. dat is te stouten vraegh. Florel. Soo niet dat gaeter door en t'cost u besten craegh, Dus weyghert my niet meer. Con. Daer ist tot mijne schanden. Florel. Dat is het oorloghs lot. Con. Ten waer ghy my vermanden Ken gaf my soo niet op, maer nu ick ben int net, En u ghevanghen man, den noodt en stelt gheen wet. Wat swaren over-last van droefheyt pijnt van binnen Dit edel-moedigh hert, hoe worden mijne sinnen Gheraybraeckt van Fortuyn, die anders niet en doet Als staegh te snacken naer de leste druppel bloet Die in mijn aders is, en stapelt sucht op suchten. Allendigh lot t'gen my belet hier uyt te vluchten, Om dat den stercken strick van dees ghevanghenis Door over-winnigh al te vast ghebonden is: Waer swiert mijn los ghedaacht, geen kermen can my baten, Nu ick van vrou en kindt en 't Crijghs-volck ben verlaten, Soo saey ick vruchteloos mijn tranen op dees aert, Die geen medooghen oft bermhertigheyt en baert Aen my die heyden ben, en niet en gheeft dan plaghen Midts hy ghewoon is niet als Christenen te draghen, Waer blijft ghy vroom Celind den eersten Prins van t'rijck Marocco, om te sien wat smertigh onghelijck U Coninck, heer en vorst moet teghen danck ontfanghen. Celindus ach Celind! Florel. Celind is oock ghevanghen Beneffens de Princers u dochter Armelind, En sijn hier by op t'slot. Koninck de dood my over-windt Want ick beswijcker af soo t'waer is, ach wat maren En comen mijne ziel niet persen en beswaren, Mijn Armelinda met den Prins oock vast ghestelt, Daer wensch ick by te sijn. Florel. U selven niet en quelt, Ghy handelt met geen man, die u als een verrader Onthaelen sal, neen, peyst dat ick ghelijck een vader Sal aen u Kinders doen en gheven goedt quartier Naer Princelijcken staet en eer, gae med, siet hier Ist slot van Montelban, mijn heerlijckheyt en erve, Waer op ick als bandiet by naer van hongher sterve,