Armoede van den graeve Florellus

Vande vergiffenis, wanneermen die maer vraeght Met een oprecht berou, het gen' den heer behaeght. Nu wacht ick eer de doot als dat ick sou verlaten Het Keyserlijck bevel. Filibert uyt. Filibert met twee beroofde Knechten. Fil. Verlanghtmen naer geen wraeck? De Mooren sijn in 't lant, ist niet een wonder saeck Datmen niet toe en siet, de Mooren, ach de Mooren Uyt Africa sijn hier, en comen t'lant soo stooren, Dat niet een huysghesin hier ievers woont ontrent, Oft t'wort al aengetast, bedorven en geschent, Verbrant en geschoffiert, geschonden al de Kercken, Men vlucht op bergh en hol, om de Barbaersche wercken Die werden uyt-gerecht, men slaet, men hout, men kerft, Niet eenen mens die sigh by hun ontdecken derft, Soo wort den Moor gevreest; siet wat verraderyen Dat ons Florellus door t'Barbaersche heir doet lyen. Vervloecten hangebast, en eereloosen schelm, Niet weerdigh dat hy oit gedragen heeft een helm Op sijnen luysen cop, vervloecten muyteneerder. Dat ick waer van het rijck den oppersten regeerder, Ick dé hem soecken cost dat cost tot inde hel, En sou eens leeren soo een bloetdorstigh gesel, Die tot sijn hulpe roept uyt d'Indiaens gewesten Barbaren sonder siel, om die te doen vernesten Tot wraeck van sijnen ban in't Christelijk gebiet, Daer noit afogdery der heydenen geschiet, Die weert is op een rat de ledenen gebroken, En t'hert uyt t'lijf geruct. Car. Hoe hebt ghy dus gesproken, Sou dan Florellus soo een wreeden schellem sijn, Dat hy ( die Christen is ) wilt stroyen het fenijn Op mijne custen van Barbarische serpenten? Ist waer, geen straf soo groot om hem met veel tormenten Voor t'schelm-stuck aen te doen en cander sijn bedacht. Filibert. Door sijn subtijlen aert heeft hy dees groote macht Doen comen, om u croon van't hooft te mogen rucken, En heel Parijs gelijck een Troyen te verdrucken.

Bernar. Al soetjens Filibert gaet u nieu tijdingh vast? Filibert. Wilt ghy't maer gaen besien, soo crijght ghy overlast, Ey gaet eens uyt de stadt van hier ontrent vier mijlen Door de Lionse poort, en siet eens hoe veel pijlen Daer vlieghen inde lucht, dat sy verduystert wert, Bernar. Ick denck dat is u tongh door afgunst van het hert, Gaet gy soo seker, dat Florel hem heeft ontboden. Filibert. Wie twijffelt? Bern. Uwe tongh waer beter mals gesoden In d'olie, dan waer sy voor den hongher goet, Als te beliegen soo een man van vroom ghemoet, Die 't minste niet en heeft gepeyst om hier t'ontbieden Sulck vuyl Barbaersche ras, u sou veel leet geschieden Soo hy in vrijheyt waer, en wist u valt bestel. Filibert. U voorspraeck is maer wint ick wetet al te wel. Bedaer u. Bern geeft dan reen, Fil. die weet ic. Beru. laet eens hooren, Bernar. Ick segh dat Agareen dient onder dese Mooren, En is dat niet den broer? Bern. Ia. Fil. En Alberius? Bernar. Oock. Fil. Wel hoor mij dan aen, ick heb den treter flus Voor een verraer geschelt, ick sal hier openbaeren Hoe mijn twee knechten sijn eergisteren gevaeren Op den Lionschen weg, alwaer dat Agareen Heel op sijn torckx gecleet seer vreedelijck verscheen Met opgeschorten arm voor uyt, om af-te-setten Wat hem in handen viel, wilt op mijn reden letten, Alberius daer by oock als een Sarasijn Met veel meer ander, quam tot vrees en groote pijn Van mijn twee knechten, siet uyt eenen kant gesprongen, En vatten metten hals desen mismaeckten jonghen, Van hem soo uytgeschut, mishandelt en geschent, Genomen dat hy had, den anderen ontrent Dees moorders oock gesien, en costse niet ontvluchten, Maer hebben hem gequetst, verweckt tot duysent suchten, Om al den overlast die hy geleden heeft, Ia t'is mirakel dat noch een van tweën leeft. Bernar. Maer kennen sy hem wel? Fil. Gy moght hun dat self vragen, Spreeckt dees' getuygen aen, 'tgeen sy voor oogen sagen En is geen toovery. Car. Vrienden wat is hier af?

1 Knecht 'tWas den graef Agareen, die my den slagh eerst gaf. Bernart 'tWas Filibert die u gepraempt heeft dit te seggen. Carel. Gy moet de waerheyt sonder liegen uyt gaen leggen Dus siet wat gy begint. Knecht. Als ickt bevest met eedt My dunckt dat ick voldoen. Car. Zijt ghy daer toe gereet? 1 Knecht Naer't Majesteyts bevel. Ber. Die vals sweirt, die moet hangen. Carel. Swijght Bernaert, want ick heb hier na een groot verlangen, Verhaelt het gen' ghy weet, en seght hoe t'is gegaen. 1 Knecht Als ick op 't feyt noch denck dan word ick heel bestaen; Heer Keyser soo ick nu de waerheyt uyt magh spreken, Ick hop' dat niemant mijnen eet sal connen breken: k'Sweer by den waeren Godt dat mijnen compagnion Op gisteren heel vroegh, een ur wel voor de son My weckten op te staen, en leyden mé naer buyten, Om iet dat Filibert beval voor hem te uyten, En comende ontrent dry mijlen maer van hier, Soo hoorden wy in't bosch een vreeselijck ghetier Dat ons quam naer gespeurt, en stapten op de hielen, Waer door wy tegen danck in quade handen vielen, Te weten Mooren die door t'loopen heel verhit Ons vielen op den hals, daer Agareen heel wit Van aensicht ( maer als Torck gecleet ) begost te slagen Op mijnen cameraet, meer als hy cost verdragen, En soo ick kennis dé was hy noch meer verwoet, Ia meynden daerom my de leste druppel bloet Te perssen uyt het lijf, hy heeft ons uyt geschoten, En sprack gaet daer mé heên, en seght de bont-genoten Dat dit graef Agareen dorst stoutelijck bestaen Ter eeren van Florel sijn broeder, en draeght aen U meester Filibert de tijdingh hoe wy trachten Naer sijnen onderganck, en sullen hem verwachten Als overheer van't velt, soo hy de stoutheyt heeft My in't gesicht te sien, die niet een ur en leeft Soo ick hem maer en vint, ja hop' noch dese armen Te wassen in sijn bloet, en al sijn taeye darmen Te hasplen op een rat dat voor hem is bereet, Als hy maer eens den gront van dit gewest betreet.

Dit sijnde soo geseyt gaf mijnen knecht veel sneën, En schupten alsoo voorts. Bern. Ick ben verschrickt, mijn leën Die staen en sidderen, ô onbedachten man. Heeft hy den duvel in? Car. Wat dunckt u nu hier van. Bernart t'Is onverdragelijck soo vremden maer te hooren. Knecht. t'Is als ick heb geseyt. Carel. Gaet binnen, k'sal de Mooren Met de verraders sien te dempen tot mijn rust, Al cost het al mijn bloet. Baud. Ha mocht ik naer den lust De schenders van u eer eens door de necken kerven, En al den aenhangh van hun schelmery bederven, k'En had noit meer genucht; verdoemden tooveraer, En helschen Agareen, een duvels martelaer, Die ick noch hop' te sien op een Chimeer vervuren Tot in Avernus poel, om sijn verraders kuren Die hy betalen sal by t'eyndeloos gekerm Daer geen verlossingh is, maer daer het hels geswerm Als eenen mieren nest terght de vervloecte sielen Met solfer, vlam en vier, en daer de slangen krielen Als wormen in den kaes, daer wort de plaets bereyt Voor Agarenus, die soo schandelijcken feyt Verraderlijck bestaet. Car. Roept Filibert nu binnen, Wy moeten eerst voor al de herten sien te winnen Van ons vassalen, om den eet van trou te doen, En seynden spieden uyt, al waert noch voor den noen. Gaet Filibert, t'is tijt dat ghy in brant laet steken Het slot van Montelban, om my met haest te wreken Op dese dry verraers, en nemt in hachtenis Claricia sijn wijf met Delius, ghewist Dat sy daer sijn om hun daer samen te salveren: Ghy sult oock dit casteel en al sijn goet raseren, En crijgh ick de gravin met Delius den soon, Ick geef hun beyd een strop voor hun verraders loon, Waentrouwe wichelaers... laet geenen tijt verliesen. Filibert. Sou ick niet beter gaen een ander post verkiesen, En dat heer Boudewijn met dusent mannen treckt Naer t'slot van Montelban. Car. Mijn woorden niet en breckt, Gae heen alst is geseyt. Carel binnen. Fil. Dit baert my achterdenken,

Bernaert. Hoe soo dan Filibert, hy sal u eens beschencken Wanneer ghy hem besoeckt: Baud. Met edick en regal: Bernaert. Ten is niet wonder dat den nijdt, vreest voor den val. Samen binnen. AGARENUS en den Prins CELINDUS samen vechtende uyt. Agaren. EEr ick m'op gheven sal, wil ick u vel af stroopen En hanghen t'hier te pronck, ghy sult my niet ontloopen Al vlooght ghy recht om hoogh, ick vat u met den voet, Om mijnen poignaert eens te verven in u bloet. Celindus. Die schepters staplen can van veel verwonnen rijcken, En slorpen Coninkx bloet, sou die hier moeten wijcken Voor een verworpen siel? neen, daer, dat treft u wat, Jck reck de ziel uyt t'lijf, holla ick ben te mat, Den adem my begheeft. Agar: Wilt ghy geen leven vraghen? Celindus. Neen seker, maer ick heb thien levens om te waghen. Agar. Als Eelman gheef ick t'u. Cleind. Wie vraget ghy oft ick? Agar. Jck schenckt hem die het vraeght. Cel. Op eenen oogenblick Heb ick met u ghedaen. Al vechtende binnen. Florellus in torckse Kleederen met Armelinda uyt. Florellus. sal dit noch langher duren: Mevrou staeckt u gheween, wij sijn geen seven uren Meer van u vaders vloot. Armeli. Ach is het noch soo lanck! Florellus. Ghy kent mijn Jonstigh hert. Arme. Daer van ick u bedanck. De liefd' die t'hert beherst, valt my al veel te druckigh, Hoe dwael ick over al, ben ick niet ongheluckigh Tot quetsingh van mijn eer, dat ick in dit ghevaer Des oorloghs wordt gheperst, het valt my laes soo swaer, Dat ick gaen heen en weer, ghelijck een schaep verdolen, En vlucht my selven, ach! al oft ick waer ghestolen: Ghestolen, t'is alsoo, want die ghevanghen is Js een ghestolen ziel, vol van becommernis. Florellus. Mijn gheest wordt soo beweeght, dat, wilt ghy my gebieden Mijn leven is voor u, u can geen leet geschieden Soo ghy op my betrouwt. Arm. Ick danck u Graef Florel. Agarenus met Celindus al vechtende uyt. Agaren. Hertneckighen tiran ghevoelt ghy dat niet wel? Sy vallen op malcanderen.