BieAlphonsus1673a004

OverviewTranscribeVersionsHelp

Facsimile

Transcription

ghemerckt de naeste trap tot een oprechte danckbaerheydt, is weldaeden te erkennen: en hebbe oversulckx door het stilswijghen U.E. niet willen brenghen inden Labyrinth van mistrouwen, maer in teghendeel door dese oodtmoedighe toe-eygheninghe van mijn Herstelde Onnooselheydt alle teeckenen van danckbaerheydt te thoonen, om d'esstentiele oft wenstlijcke hinder-paelen van quaet achterdencken te doen verdwijnen

Gheen grooter monster der Natuer, omvoor te schroomen
Als de ondanckbaerheyt, die Sathan self behaet:
Uyt de ondanckbaerheyt is noyt iet goedts ghecomen
Om dat den wortel is van alderhooghste quaet.

Heb ick my hier oft daer misgrepen bidde t'selve te legghen op de schouders van de vreese die grooter was als den wil van d'uytwerckinghe, de welcke ick licht sou naerghelaeten hebben, en hadde den yver (die meer was als het verstandt) my niet aenghelockt om te voltrecken, en want ick niet en twijfel oft mijn bot ghebeckte penne can haer door veel misslaeghen verloopen hebben, ghelieft te peysen dat het is haeren blinden yver, ghenoegh sijnde my selven te troosten datter meer sijn, en te segghen:

Exiguas Laudes operis praestantia confert
Sed pretium facti zoelus et ardor habent:
Accipe quae ferimus tragico tibi munera versu
Quidquid in hac Scoenâ deficit ornat amor.

Notes and Questions

Nobody has written a note for this page yet

Please sign in to write a note for this page