BieAlphonsus1673p062

Felicia: Ghy noemt my die ick ben, Alphonsus: ach ick sta
verwondert en verbaest Alp: My docht dat ick voor desen
U noch meer had ghesien, en kenden u aen't wesen
Mopsus: My dunckt t'is toeverij die des gedaent af belt
My dunckt dat Mijntien-peck hier uyt den aesack spelt
het is den man die ons verlost heeft uyt veel pijnen
En ons ghecockt heeft van de boose Sarafijnen
Felicia: Eylaes wat dat ick sien, mijn hert wort heel beroert
Ten is niet mogelijck, oft ghy siet hier ghevoert
Van d'Engh'len door Godts cracht, wat loen sal ick u gheven
Alphnse: mijnen Graef, die aen my hebt het leven
Gheschonken door u macht en de onnoselheyt
Beschermt, op dit ghewest in 't mannelijck habyt
Die ach! om uwen t' wil quam in dit bitter lijden
Alpho: Ick was verplicht om u (mijn siele) te bevrijden
Felicia, mijn Bruyt, vrindin ick sterf van vreught
om dat mijn sterckheyt hier beloonen quam u deugt
Croonweerdighe Gravin, ick ben aen u verbonden
Ten is niet mogelijck oft Godt heeft my ghesonden
Tot u beschermenis, om u, hier by te staen
Mopsu: Hoe sal dit apen-spel opt' lesten noch vergaen
Ick sien my sel van scheeff, my dunckt ick ligh in droomen
Alpho: Maer seght eens Edel Maeght hoe sijt ghy hier ghecomen
Hoe sijt ghy hier gheraeckt in sulcken droeven noodt
En waerom datmen u verwesen heeft ter doodt
Felicia: Mijn tranen bersten uyt ter wijlen ick moet spreken
En segghen mijn verdriet, het gheen Godt eens sal vreken
U is ghenoegh bekent hoe ghy my hebt bemindt
Vervolght, en langh ghevrijt, maer met ontrou ghedint
Soo haest de oude min u in het herte woelde
Als ghy de liefde van Thebasite ghevoelde
Soo sijt ghy stommelinckx van my, ach, wegh ghegaen
En liet my in veel vrees, in droef heyt en getraan.