BieAlphonsus1673p056

Nu sal ick al den troost en vryheyt wesen quijt Midts ghy alleen den raer van mijn seereten sijt, al mijn vermaeck gaet door, al mijnen troost gaet reysen:
Felicia.
Mevrouw ghy emmers hebt al t'geen u hert magh peysen, T'is wonder datge sucht, nu ghy sijt Keyserin Gemerckt u niet en helpt Alphonsus oude min.
Thebas.
T'is waer Felicia Wel dan, wat meer,
Teb. K'en kan dat niet ghesegghen
Felicia.
Ey wilt des clachten eens uyt u ghedachten legghen
Thebas.
Mijn Heer ick moet het doen, doch als het soo moet sijn Moet ick u noch voor t'lest verhaelen mijne pijn Die my quelt totter doodt, jae sal mischien verjaegen Oft wel eer corten tijdt in't duyster graf noch draeghen,
Felicia.
Ey my wats dit geseyt, Mevrouw wat schuylter dan
Thebas.
Eylaes een groot verschilvan mijnen lieven man Die my heel straf besiet, en is gans sonder spreken Hy slaept en eet alleen, t'gen mijn jongh hert doet breken Daer schuylt int Houwelijck een groote swaricheyt:
Felicia.
Seer Eel Princers ken heb hem nochtans niet geseyt Ghy maeckt min hert beroert, sou hy soo vroegh beginnen En reden hebben om u niet meer te beminnen,
Thebas.
T'was eerst al blijde feest, wy waeren willecom Maer nu ist van den hondt, ken weet ach niet waerom:
Felicia.
Wat reden heeft hy dan, ick staen gelijck verslaeghen,
Thebas.
Ick sweir dat ick my noot in't minsten heb misdraeghen
Felicia.
Ken meyn oock niet dat hy daer van ghepeysen heeft, Des droef heyt my veel druck en achterdencken gheeft Eylaes daer moet iet sijn. dit sal mijn reys bedroeven My dunckt dat my den druck het herte toe sal schroeven Nochtans soo moet ick gaen, met uwen oorlof dan
Thebas.
Adieu Feliciaen daer ick u helpen kan Sal ick gedachtigh sijn, al u getrouwicheden Adieu, adieu mijn Heer. Felicia. Adieu volmaeckte leden