BieAlphonsus1673p048

Alpho.
Wel voetsel van mijn hert, moet ick u dan soo derven?
Thebas.
Eylaes het is te laet. Alp. Soo wensch ick ach! te sterven
Thebas.
T'is waer ick ben ghetrouwt, maer teghen mijnen danck, Ist moghelijck dat ghy vertoeven kost soo lanck, K'heb moyt ghenoegh ghedaen om naer u trouw te wachten En om dees nieuwe trou met afkeer te verachten.
Alpho.
Ick ben half desperaet, helpt hemels, ach wat druck,
Thebas.
Ick bid u swijght eer dat u meerder ongehluck Comt waeyen over t'hooft, want ick moet u verlaeten
Alpho.
Verlaeten, ick beswijck, Theb. Wat valter meer te praeten
Alpho.
Eylaes is dit dan soo? Theb. Adieu Heer Graeff adieu,
Alpho.
Laet my u edel handt dan noch een kussen nu,
Theb.
Het sou voor mijnen man den Keyser schande wesen
Alpho.
Soo moet ick leven ach! in duysent kille vreesen.
Alphonsus. binnen.
Vergaet de wereldt dan Mopf. Soo valt den Hemel neer; Ey my de Broeck staet ront, waer blijven wy mijn Heer, Ter eeren de Princers hoor ick soo dapper schieten,
Alpho.
Ter eeren van mijn doodt, die ick haest sal ghenieten.
Mopfus.
Mijn Heer den Schipper steckt het Schip seer haestigh aff
Alpho.
Dat hy mijn hert doorsteckt soo ben ick haest in 't graff ..... Dese verloren hoop die drijft nu op de baeren En my niet achterlaet als anxt en droef beswaeren.
Mopfus.
Ick wou wel dat de Hoer met al den bras verdronck En dat mijn meester met dat vercken oock versonck, Dan waer ick eens verlost van alle dese clachten, En jammerlijck ghesught, want t'duert gheheele nachten, Den vent wordt desperaet: Alphons. Eylaes ick sterf van pijn Want ick ghebannen blijf van soo een soet aenschijn, Ick sien sy is vergaen die heeft mijn siel ontdraeghen
Mopfus.
T'is wel besteedt, Alp. Wie sal ick nu mijn droefheyt claghen Eneas ghinck oock door, en liet sijn lief op t'landt, Virenus liet sijn schoon Olimpia in schandt,